99613

Zastosowano w tym raporcie inną metod e służącą do przekonania ludności. Wskazano na korzyści wynikające z wprowadzenia jednolit rn:

tPKB nastąpi o ok. 4,5-7%

2-5mln nowych miejsc pracy -    1 cen towarów konsumpcyjnych o ok. 6%

Do końca 92r udało się zrealizować większość postanowień znoszących bariery.

Pod k.l. 80-tych Raport DELLORS’A. wprowadzono większość postanowień dot jednolit rn, ale nie do końca. Jeszcze na p. 95r układ legislacyjny wyglądał w ten sposób, że najb zaawansowanymi krajami były:

Dania    209

Holandia    205

Francja    204

Luksemburg Grecja    166

Brak pełnej legislacji stanowi przeszkodę, ale w ogólnych zarysach można mówić o wprowadź. 4 wolności.

Zaczęto wskazywać na to, że istniały pkty graniczne, kontrola graniczna dla ludzi. W zw z czym uznano, że istnieje potrzeba regulacji w tym zakresie. Zaczęto pracować nad porozumieniem na bazie dobrowolnej konwencji m/kr. Prace nad konwencją rozpoczęły się od Vl.85r w Niemczech, a owocem tych prac był tzw. Układ z Sztungen odnoszący się do zniesienia kontroli granicznej m/ pń. Podpisany został w 95r przez Francję, Niemcy, kr Beneluksu- dołączyły, Hiszpania, Portugalia, Włochy - później dołączyły. Nie all kr czł przystąpiły: GB i Irlandia nie.

Wszelkie obowiązki dot bezpiecz spoczywały na kr położonych na obrzeżach UE. Zaczęto myśleć o powołaniu instytucji, tzw. EUROPOLU - istyt do ściągania przestępców na terenie całej UE.

Integracja rn na przełomie I. 80/90 była związana też z rozpoczęciem integracji w kierunku tworzenia Unii gosp i walut.

INTEGRACJA WALUTOWA

W TR sprawy walutowe zostały potraktowane b pobieżnie. To było zw z tym, że:

nie było takiej potrzeby, bo system z Bretton Woods b dobrze spełniał swe funkcje TR koncentrują swą uwagę na zagadnieniu zw z integracją m. Integracja m miała przynieść większe korzyści.

Jedyne istotne wydarzenia w tym okresie:

W 58r wprowadzenie zewnętrznej wymienialności walut, a później wewnętrznej wymienialności walut, przez kr E Zach. Po podpisaniu TR doszło do utworzenia Komitetu Walutowego (ciało doradcze), ale jego zad zw były z kwestią koordynacji spraw walutowych.

Taka syt utrzymywała się do roku 68 - do zakończenia okresu przejściowego.

Po utworzeniu UC zaczęły się dyskusje nad dalszym kierunkiem integracji. Dyskusja ta dot też spraw walutowych. Syst z Bretton Woods funkcjonował coraz słabiej. Znacznie też wzrosła pozycja i siła walut europejskich (a syst z BW opierał się na $), a poza tym zaczęto dostrzegać integrację walutową jako możliwy kierunek dalszej integracji.

Szczyt europejski w Hadze w Xll.69: 2 koncepcje:

1.    Francuska - przedstawiona przez G. POMPIDOU - szybka integracja walut wprowadź wspólnej waluty. Wychodzi z zał, że koordyn będzie nast. W wyniku Unii Walutowej

2.    Niemiecka - najpierw należy dokonać koordynacji polityki gosp, a końcowym efektem tego ujednolicenia będzie wprowadź wspólnej waluty.

Zwycięstwo którejś z koncepcji było niemożliwe. Przyjęto koncepcję kompromisową:

PLAN WERNERA (był premierem Luksemburgu). Stopniowe wprowadzenie UwiM w ciągu 10 lat przy jednoczesnym pogłębianiu integracji z zakresu polityk gosp.

Przystąpienie do 1 etapu realiz tego planu, zbiegło się w czasie z wydarzeniami w otoczeniu zewn, kte spowodowało mało realną możliwość wprowadzenia planu Wernera. A jednocześnie narzuciły krajom członk kierunek i charakter koordynacji w 1.70-tych:

1.    upadek syst walutow z Bretton Woods. Kraje EWG obawiały się, że ta destabilizacja wynikająca z upadku syst może ograniczyć ich korzyści wynikające z utworzenia UC

2.    w r.73 - szok naftowy, kty spowodował 3-4krotny T cen ropy naft; to szczególnie dotyka gosp europ, bo w tamtym czasie nie posiadały swych zasobów