99809

drewna zwęglonego stanowi naturalną termoizolaeję opóźniającą osiągnięcie przez drewno głębiej położone, temperatury zapłonu wynoszącej około 700°C.

Obecnie dzięki możliwości dokonywania modyfikacji chemicznej drewna uzyskuje się znaczne podwyższenie temperatury zapłonu. Elementy klejone są poddawane tym zabiegom i dlatego można zaliczać te elementy do materiałów trudno palnych.

Mechanizm palenia się drewna jest następujący. Temperatura powyżej 105°C powoduje usuniecie wolnej wody z drewna (suszenie). Powyżej 110°C rozpoczyna się bardzo powolny rozwój termiczny pożaru Temperatura rzędu 150 4 200°C powoduje osłabienie więzi między komórkami drewna. Następuje coraz bardziej intensywna emisja gazów, w wyniku zapoczątkowania reakcji egzotermicznych oraz intensywne przebarwianie się drewna do ciemnobrunatnego koloru. Proces ten przebiega jeszcze stosunkowo wolno, ale przy temperaturze 270 4 280°C nabiera charakteru reakcji egzotermicznych. Następuje też wydzielanie dużych ilości gazów i cieczy takich jak: metanol, kwas octowy, smoła i inne węglowodory, które po połączeniu z tlenem z powietrza ulegają zapłonowi. Następuje także mechaniczne rozluźnienie struktury drewna. Celuloza rozkłada się w tym procesie, który zaczyna się przy 290°C, a osiąga szczyt przy około 315°C. Najbardziej odporna termicznie jest lignina, zakładając, że działanie wysokiej temperatury następuje przy braku tlenu Przy działaniu wysokiej temperatur) na drewno (w otoczeniu powietrza w