92919

Czynniki wpływające na nośność pobocznicy pala.

Na nośność pala Q składa się opór podstawy pala i opór na jego pobocznicy-nazywany również tarciem na pobocznicy Qs. Obciążenie przypadające na jeden pal jest przejmowane przez grunt znajdujący się poniżej ostrza pala i przez grunt otaczający jego powierzchnię boczną (pobocznicę). Największe obciążenie jakie pal może przenieść =nośności pala.

Q= Qp+Qs

Obliczając opór na pobocznicy należy uwzględnić : rodzaj gruntu sposób zagłębiania pala.

Może ona wywierać znaczny wpływ na stopień zagęszczenia struktury gruntu, naprężenia działające na pal, kąt tarcia wewnętrznego, powierzchnię styku. W wyniku wbijania pali wytrzymałość wskutek naruszenia struktury i zwiększeniu ciśnienia w porach, jednak odzyskuje ona swoją wartość częściowo lub całkowicie po zaniknięciu nadciśnienia w porach i konsolidacji gruntu. Ponieważ naprężenia poziome po wbiciu pala są większeniż przed wbiciem i ponieważ pionowa konsolidacja powoduje zmniejszenie wskaźnika porowatości, to wytrzymałość po zakończeniu konsolidacji moż2 być większa niż przed wbiciem pala. W przypadku pali wierconych utrata wytrzymałości w skutek naruszenia

struktury byłaby mniejsza, lecz jednocześnie poziome naprężenia efektywne występujące po zakończeniu konsolidacji byłyby także mniejsze. Jeśli grunt otaczający pobocznicę pala przemieszcza się ku dołowi względem pala, to opór na pobocznicy, skierowany na tym odcinku działa również ku dołowi. Opór na pobocznicy skierowany ku dołowi nazywamy tarciem ujemnym i przy projektowaniu należy go uwzględnić jako dodatkowe obciążenie pala. Wartość oporu gruntu wzdłuż pobocznicy zależy nie tylko od przemieszczeń poziomych, lecz t od wartości poziomych naprężeń normalnych. Wartość poziomych naprężeń normalnych jest związana również z zagłębieniem pala poniżej powierzchni terenu-i z ciężarem objętościowym gruntu. Wartość oporu gruntu wzdłuż pobocznicy pali zależy także od rodzaju pali. W przypadku pali stojących o przemieszczeniu pali względem gruntu decydują odkształcenia podłoża pod stopą pala i odkształcenia własne trzonu pala. O nośności pali stojących decyduje opór gruntu pod stopą pala a opór wzdłuż trzonu pala jest znikomo mały, ze względu na małe przemieszczenia pionowe pali. O nośności pali zawieszonych decyduje opór gruntu wzdłuż trzonu pala, nośność pala zależy od poziomych naprężeń normalnych, cech mechanicznych gruntu i stopnia mobilizacji oporu ścinania zależnego od przemieszczenia pala. O nośności zaś pali normalnych decyduje opór gruntu pod stopą pala jak i wzdłuż pobocznicy pala. W przypadku wbijania pali w grunt niespoisty występuje znaczne jego zagęszczenie co powoduje zwiększenie kąta tarcia wewnętrznego. Ze względu na znaczną przepuszczalność piasków naprężenia w gruncie i opór tarcia zwiększą się jednocześnie z procesem wbijania.

Stan naprężeń poziomych i opór gruntu wzdłuż pobocznicy mobilizuje się" w miarę przemieszczania pala w dół. Opory gruntu wzdłuż pobocznicy są przekazywane na grunt obok pala. Wytrzymałość gruntu wzdłuż pobocznicy, wyznacza się na podstawie, wytrzymałości granicznej przyjmowanej na