1352738155

PRZEGLĄD PIŚMIENNICTWA

kryta, ale nie do monad Leibniza, który wyróżnia, obok Boga, jako Monady pierwotnej, monady pochodne, stworzone¹).

W następnych wydaniach swej pracy możeby autor był skłonny wyraźniej nakreślić różnicę między atomizmem a monadologią.

Błąd drukarski zakradł się w obu wydaniach w spisie treści. Na początku książki (karta 3 po k. tyt.) w ,,Inhalisverzeichnisⁱⁱ powtarza się: ,,Die emotionalen Faktoren^u w trzecim i czwartym

•k

rozdziale pierwszej części. W czwartym rozdziale (wiersz 9 od dołu) należy poprawić; zamiast: ,,emotionalen“ ma być: ,,materialen“.

Przez nasze poprawki wcale nie mamy zamiaru zmniejszać istotnej wartości książki, z której zdajemy sprawę. Praca X. Klim-kego nie należy do tych, któreby się przejrzało i odłożyło na bok.

„Die Hciuptj)robieme der Weltanschauung^{1 2}‘ przedstawiają się jako książka, do której często wracać warto, gdyż wiele z niej można się nauczyć.    Dr. Wojciech Gielecki.

Die Stadt Rom zu Ende der Renaissance. Von Ludwig von

Pastor. Freiburg im Breisgau 1916. Herdersche Verlagshandlung.

W przedmowie wyjaśnia autor, że celem dziełka jest przypomnienie o bezcennych pomnikach architektury, rzeźby i malai-stwa, które w Rzymie w epoce odrodzenia jeszcze istniały lub właśnie powstały, a do dziś uległy bądź przekształceniu, bądź zupełnemu zniszczeniu. Niestety bowiem nietylko w minionych wiekach, ale ciągle jeszcze teraz ginie bezpowrotnie mnóstwo sławnych zabytków starożytności i średniowiecza, tak wskutek niedbalstwa i nieświadomości, jak wskutek gorączki budowlanej, która nawet ,,wiecznego miasta“ nie oszczędziła. Niniejsze dziełko jest oddzielnem wydaniem części wielkiego dzieła, p. t.: „Historya papiestwa^. Do pojawienia się tego oddzielnego, bogato illustrowanego, wytwornego wydania, przyczynili się miłośnicy pamiątek Rzymu, grupujący się w towarzystwo t. zw.: „Associazione artistica fra i Cultori $ Ar-chitettura^. Illustracye są doskonałemi reprodukcyami szkiców oryginalnych Martena Heemskerck’a, Niemca, będącego na studyach w Rzymie w latach 1532—1535 (szkice te znajdują się w zbiorach

1

4

2

M o n a s seu substantia simplex in generę continet perceptionem et appetitum, estąue vel primitiya seu Deus, in qua est ultima ratio rerum, vel est derivativa, nempe Mon as creata“, Epist. ad Bierlingium 1711, opera philos. wyd. Erdmanna Berol. 1839 str. 678^ Ueberweg-Heinz e, G-rundriss der Gresch. d. Philos. III⁹ Berlin 1901, str. 202,