może
zostać wyodrębniony ze zbioru nie pisanych konwencji (np. kodyfikacja narciarstwa
wodnego, które istniało uprzednio, jako nie ujęte w normy ćwiczenie fizyczne).
Przy definicji gry Jarzębski wychodzi nie z konkretnych działań, ale z systemów reguł, które
nazywa „systemami gier“. Te systemy powołują: niwersa elementów idealnych, które w konkretnych realizacjach reprezentowane są
przedmioty;
-zespoły zasad rządzących operacjami na tych elementach;
-zbiory potencjalnych uczestników gry (,,ról“), mające takie cechy, że: a) w oparciu o reguły mogą dokonywać operacji na uniwersum; b) przynajmniej jeden z nich dąży do uzyskania określonego, obdarzenego preferencją, układu elementów gry. Ten układ może być kończącym grę zwycięstwem (mat w szachach) lub tylko stanem rzeczy, umożliwiającym kontynuowanie gry w pożądany sposób (np. przy odbijaniu piłki przez kilka osób tak, by jak najdłużej nie spadła na ziemię).
Czynność grania
Jerzy Jarzębski43 podsumuje czynności grania następująco:
-Gra ten, kto wykonuje jakieś czynności dające się kodyfikować (a więc uporządkowane, powtarzalne);
-Czynności te wykonywane są na pewnym „uniwersum", czyli konwencjonalnie określonym zbiorze przedmiotów (elementów);
-Każdej czynności towarzyszy reakcja innego partnera rozgrywki lub przedmiotowego uniwersum; -Sekwencje czynności mają pewien wewnętrzny cel (założony w regułach postępowania), do którego dąży przynajmniej jeden z uczestników działania;
-Cel ten wynika z roli przyjętej w ciągu grania przez uczestnika, nie jest lub nie musi być równoznaczny z celami, jakie realizuje on jako indywiduum, osadzone w realnym czasie i
przestrzeni;
-Czynności mają także odrębne cele zewnętrzne, spełniają funkcje ludyczne, kształcące, poznawcze itp., któiych nie ujęto w reguły, a które dotyczą gracza jako jednostki;
-Realizacja celu wewnętrznego nie implikuje w sposób konieczny realizacji celu zewnętrznego - i odwrotnie (np. jeśli za cel wewnętrzny giy uznana jest „wygrana“ a za cel zewnętrzny „rozrywka",
c*
Jarzębski J.: O zastosowaniu pojęcia „ gra ‘ Akademia nauk, Wrocław 1977, str. 23-46,
18