Rys. 2.Ó.6.2
b) wyznaczyć przemieszczania w, końców przewiązek wzdłuż osi x (/ = 1,2, .... N; N - liczba przewiązek), spowodowane tylko zewnętrznym momentem skręcającym Mh ze wzoru:
w, = -0(0 ps (2.6.6.2-1)
0 - współczynnik deplanacji zdefiniowany w 2.6.3.1, obliczony według
wzoru 2.6.3.1,
Xj - współrzędna x środkowego przekroju /-tej przewiązki (rys. 2.6.6.2),
(Ops - wartość głównego pola wycinkowego w płaszczyźnie symetrii statku.
Wartość (OpS wynika z przedłużenia linią prostą wykresu (O na odcinku EjD, (rys. 2.6.6.2) w stronę PS kadłuba.
Uwaga: W punkcie Dj na lewej burcie należy przyjąć wartość (Od, > 0. Sposób wyznaczania (o podano w 2.6.4.
c) wyznaczyć przemieszczenia końców przewiązek wzdłuż osi x, wynikające ze skręcania pręta siłami Z, w przewiązkach (/ = 1, 2, ..., N). Wynik przedstawić w postaci macierzowej, w formie następującego wzoru:
[t/]{Z}={w_,} (2.6.6.2-2)
{w2} - macierz jednokolumnowa, której elementami są przemieszczenia końców kolejnych przewiązek, wywołane siłami Z,, i = 1.2,..., N;
{Z} - macierz jednokolumnowa, której elementami są siły Z,, i = 1.2,..., N;
[U] - macierz kwadratowa o wymiarach NxN. Element Uj jest przemiesz
czeniem końca H, /-tej przewiązki wskutek skręcania kadłuba wywołanego siłą Z) = 1 w /-tej przewiązce, wyznaczonym w sposób wynikający ze wzoru 2.6.6.2-1.
20