2588001681

koszty

całkowite

Rys. 1. Graficzna metoda wyznaczania progu rentowności [opracowanie własne].

Matematyczna metoda wyznaczania progu rentowności (dla produkcji jednoasortymentowej) sprowadza się do zastosowania odpowiednich formuł algebraicznych wyznaczających próg rentowności w ujęciu ilościowym i wartościowym. Formuły te są następujące:

- dla progu rentowności w ujęciu ilościowym:

BEP =

KS

cj-jkz

- dla progu rentowności w ujęciu wartościowym:

cj-jkz

Występujące we wzorach oznaczenia zostały określone poniżej:

BEP - próg rentowności,

KS - koszty stałe,

Cj - cena jednostkowa wyrobu,

Jkz - jednostkowe koszty zmienne.

Analiza progu rentowności powinna odpowiadać na dwa podstawowe pytania, a mianowicie:

-    Czy przygotowywane uruchomienie produkcji jest możliwe do realizacji z finansowego punktu widzenia?

-    Czy zaplanowana produkcja jest zyskowna, a jeżeli nie, to co należy zmienić w celu poprawy rentowności sprzedaży?

Metoda wyznaczania progu rentowności, zwanego niekiedy punktem krytycznym lub punktem granicznym, oparta jest na przyjęciu następujących założeń:

-    wszystkie obliczenia w analizie progu rentowności przeprowadza się przy założeniu wykorzystania pełnych zdolności produkcyjnych,

-    wielkość produkcji jest równa wielkości sprzedaży,

-    przychody ze sprzedaży są wprost proporcjonalne do ponoszonych kosztów produkcji,

-    koszty stałe są niezależne od wielkości produkcji.

-    jednostkowe koszty zmienne są stałe, a całkowite koszty zmienne są proporcjonalne do sprzedaży,

-    jednostkowe ceny sprzedaży są stałe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16