jednak należy, że drzewostany olszowe występują głównie w siedliskach bagiennych, gdzie dominującą rolę w sekwestracji węgla odgrywają warunki hydrologiczne.
Na ryc. 8 przedstawiono średnią wielkość zasobów węgla w glebach leśnych Polski pomniejszone o najbardziej aktywne (niestabilne) formy zawarte w próchnicy nadkładowej. Najmniej stabilnego węgla zawierają gleby spod drzewostanów z sosną jako gatunkiem panującym (65,9 Mg C/ha). Następne w kolejności gleby, na których panującym gatunkiem jest grab, zawierają średnio 90,5 Mg C/ha, co daje różnicę 24,6 Mg węgla na każdy hektar tych drzewostanów.
Realizowana przez Lasy Państwowe, zgodnie art. 13 ustawy o lasach, przebudowa jednogatunkowych drzewostanów sosnowych na mieszane, z większym udziałem gatunków liściastych jest jedną z ważniejszych dróg, prowadzących do zwiększenia sekwestracji węgla w lasach Polski. Przebudowa tych drzewostanów, powstałych w większości w połowie XX wieku jako efekt wprowadzenia tego gatunku na około 2 min ha gruntów porolnych i nieużytków, często bez zwracania uwagi na żyzność siedliska jest tym bardziej wskazana, że istnieją dowody na postępującą eutrofizację siedlisk leśnych.
U O | |||
o | |||
100 50 | |||
Bk Brz Db Gb Jd Js Jw Lp Gatunek panujący |
Ol |
Os So Św |
Ryc. 7. Zasoby SOC w zależności od gatunku panującego w drzewostanie.
12