Warto tu zwrócić uwagę na fakt, że w wielu wypadkach konsystencja emulsji nie zależy ani od jej rodzaju, ani od zawartości fazy olejowej. I tak znane są typowe mleczka W/O o wysokiej zawartości ciał tłuszczowych, jak i kremy W/O o zawartości tylko kilku procent tłuszczu. Od składu i typu emulsji zależy stopień i szybkość resorpcji substancji aktywnych. Ustalenie jednak dokładnych zależności pomiędzy tymi parametrami, podobnie jak i w przypadku zdolności penetracyjnych jest sprawą bardzo skomplikowaną. Problem z ustaleniem ich wynika między innymi z faktu, iż właściwości te w dużym stopniu uwarunkowane są rodzajem skóry użytkownika, jego wiekiem czy płcią. Pod względem typów zastosowań kosmetyki emulsyjne dzieli się na odżywcze, czyszczące, ochronne, tłuste, półtłuste, nawilżające itp. Najwięcej kontrowersji budzi to ostatnie określenie, stosowane do lekkich kremów i śmietanek, gdyż poza wyrobami o specjalnym przeznaczeniu wszystkie kosmetyki o działaniu pielęgnacyjnym powinny zapewnić odpowiednie nawilżenie skóry.
Typ emulsji można rozpoznać przy pomocy prostej próby rozcieńczania wodą:
> emulsja typu O/W daje się łatwo wymieszać z wodą na jednorodne mleczko;
> emulsja typu W/O po wymieszaniu z wodą tworzy grudki i kłaczki.
Wszystkie dobrze oczyszczone tłuszcze płynne i stałe oraz węglowodory naftowe (olej
wazelinowy i parafinowy, wazelina, parafina) w wodzie trudno się emulgują, a wytworzone emulsje są nietrwałe. Można je utrwalić przez dodanie substancji wytwarzających z wodą roztwory koloidowe (np. kleiku skrobiowego, żelatyny, białka, kazeiny, agaru, pektyny, tylozy) i wskutek tego przeszkadzających łączeniu się poszczególnych kuleczek oleju. W ten sposób przyrządzane są niektóre płyny emulsyjne, np. mleczko kosmetyczne.
Większość emulsji jest sporządzana przy zastosowaniu emulgatorów, tj. substancji ułatwiających otrzymanie emulsji.
Emulgatory stosowane do produkcji kosmetyków można podzielić na:
> syntetyczne (otrzymywane w wyniku złożonych reakcji chemicznych),
> naturalne.
W grupie emulgatorów syntetycznych największe znaczenie mają produkty przyłączenia tlenku etylenu do alkoholi tłuszczowych zawierających 16-18 atomów węgla w łańcuchu węglowodorowym. Liczbę cząsteczek połączonych z alkoholem określa się jako stopień oksyetylenowania. Zależnie od stopnia oksyetylenowania otrzymuje się substancje o różnej polarności. Związki o niskim stopniu oksyetylenowania (2-5) stosuje się do wytwarzania emulsji typu W/O, a o wyższym stopniu oksyetylenowania (8-20) jako emulgatory O/W. Stopień oksyetylowania wpływa na wielkość parametru HLB (Hydrophilic Lipophilic
4