3784494824

wysiłku Vaclav Bunc i Marie Skalska⁴⁸ zalecają osobom dorosłym podejmowanie wysiłku fizycznego w formie spacerów o intensywności, która spowoduje wydatek energetyczny równy wartości 6270 kJ, umożliwiającego poprawę w zakresie sprawności aerobowej organizmu oraz jego budowy. Wysiłek fizyczny dla osób starszych o podobnej objętości (30-40 minut dziennie przez 5 do 7 dni w tygodniu), ale o niższej intensywności (4200kJ) zaleca brytyjski naukowiec Domhnall Macauley⁴⁹. Jak wskazują wyniki prowadzonych przez różnych autorów badań, w przypadku osób starszych dominuje intensywność umiarkowana podejmowanych wysiłków fizycznych. Przykładowo, według przytoczonych pizez S. Hoffmana⁵⁰ informacji dotyczących trendów charakterystycznych dla prozdrowotnych zachowań Amerykanów za rok 2000, z wyjątkiem dorosłych osób w przedziale wieku 18-24 lata (mężczyźni), w pozostałych grupach wiekowych, zarówno u mężczyzn, jak i kobiet - także wśród osób po 50. roku życia - dominują osoby podejmujące aktywność fizyczną na poziomie umiarkowanym w stosunku do osób podejmujących wysoki wysiłek fizyczny oraz wysiłek o niewielkiej intensywności, jak również wobec osób nieaktywnych. Z kolei tajwańscy badacze⁵¹ w interpretacji uzyskanych wyników stwierdzają że codzienny 15-minutowy umiarkowany wysiłek fizyczny lub dawka umiarkowanego wysiłku fizycznego o łącznej objętości 90 minut w ciągu tygodnia już stanowi wymierną korzyść zdrowotną dla osób dorosłych, także tych z grupy ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej. W kontekście przedstawionych informacji związanych z fizjologicznym podejściem do charakteru wysiłku fizycznego osób dorosłych, a w szczególności osób starszych, warto również wskazać na znaczenie, jakie dla zdolności organizmu do pracy fizycznej posiada rozgrzewka⁵². W przypadku seniorów powinna ona raczej być ukierunkowana na ćwiczenia rozciągające (zapobiegające ewentualnym urazom) niż cechować się zbyt dużą intensywnością.

Tymczasem, według prezentowanej na gruncie medycznym przez Christoha Hocka⁵³ hipotezy (amyloid cascade hypothesis), zmiany chorobowe prowadzą do dysfunkcji synaptycznej, a w efekcie do progresji demencji, dlatego zdrowy styl życia odgrywa istotną rolę w profilaktyce tej choroby - prowadzenie takiego stylu życia umożliwia utrzymanie w stałej aktywności systemu obronnego organizmu, który nie dopuszcza do pojawienia się zmian chorobowych.

Robert Maliną odwołując się do wyników własnych badań oraz badań wybranych autorów⁵⁴, przede wszystkim z zakresu antropologu, przyjmuje założenie, że podstawowym celem w obszarze zdrowia publicznego jest utrzymanie przez każdego człowieka pełnego zdrowia oraz zapobieganie chorobom w okresie całego życia. Odpowiednio dostosowana (optymalna) i systematyczna aktywność fizyczna stanowi podstawowy środek realizacji profilaktyki zdrowia poszczególnych osób oraz całego społeczeństwa.

⁴⁸    V. Bunc, M. Skalska, Effect of walking on body composition and arobic fitness in non-trained men of middle age, [w:] 12th International Scientific Conference of Sport Kinetics „Prtesent and futurę research in the science ofhuman movement", Wydawnictwo AWF, Kraków 2011.

⁴⁹    D. Macauley, The potential benefits of physical activity of older people, „Medicina Sportiva” 2000, vol. 4, s. 7-14.

⁵⁰    S. Hoffman, op.cit.

⁵¹    Chi Pang Wen, Jackson Pui Man Wai, Min Kuang Tsai, Yi Chen Young, Ting Yuan David Cheng, Meng-Chih Lee, Hui Ting Chan, Chwen Keng Tsao, Shan Pou Tai, Xifeng Wu, Minimum amount of physical activity for reduced mortality and extended life expectancy: a prospective cohort study, the Lancet http://www.thelancet.com/joumlas/article/ PIIS0140-6736(1 l)60749-6/fulltext. 2011.

⁵²    A. Tyka, Wpływ stosowania zróżnicowanej rozgrzewki na zdolność organizmu do pracy krótkotrwałej o maksymalnej mocy, Wydawnictwo AWF, Kraków 1995.

⁵³    W. Makula op. cit.

⁵⁴    R. Malina, Anthropology and Physical Actrnty: A Lifespan Perspective, Wykład Prof. R. Maliny wygłoszony w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie 16 października 2001.

15