Postanowienia ogólne
L0 długość obliczeniowa statku, [m] - odległość mierzona w płaszczyźnie letniej wodnicy ładunkowej od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego. Przyjęta wartość Z.0 powinna być jednak nie mniejsza niż 96% długości całkowitej kadłuba mierzonej w płaszczyźnie letniej wodnicy ładunkowej, lecz nie musi przekraczać 97% tej długości. W przy padku statku o nietypowym kształcie dziobu lub rufy długość Lo należy określić w uzgodnieniu z PRS.
PD pion dziobowy - linia pionowa w płaszczyźnie symetrii statku przechodząca przez punkt przecięcia letniej wodnicy ładunkowej z przednią krawędzią dziobnicy. Dla statków o nietypowym kształcie dziobu położenie pionu dziobowego należy określić w uzgodnieniu z PRS.
PP - płaszczyzna podstawowa - płaszczyzna pozioma przechodząca na owrężu przez górną krawędź stępki płaskiej lub przez punkt sty ku wew nętrznej pow ierzchni poszy cia ze stępką belkow ą.
PR pion rufowy - linia pionowa w płaszczyźnie symetrii statku, leżąca w odległości U> od pionu dziobowego, w kierunku rufy.
PS - płaszczyzna symetrii statku.
Re - granica plastyczności materiału [MPaJ - patrz oznaczenia w Części IX- Materiały i spawanie.
T - zanurzenie, [m] - pionowa odległość od płaszczyzny podstawowej do letniej wodnicy ładunkowej mierzona w płaszczyźnie owręża.
V - objętość konstrukcyjna, [m3] - objętość bryty kadłuba statku wyznaczonej przez zewnętrzne krawędzie wręgów przy zanurzeniu T.
x, y, z - współrzędne punktu na statku, [m] - patrz 1.2.3.
8- współczynnik pelnotliwości kadłuba-współczynnik określany wg wzoru: v prędkość statku [węzły] - maksymalna prędkość eksploatacyjna statku przy zanurzeniu T. 1.2.3 Układ współrzędnych
1.2.3.1 W niniejszej części Przepisów przyjęto dla statku układ współrzędnych pokazany na rysunku 1.2.3.1, w którym płaszczyznami odniesienia są: płaszczyzna podstawowa, płaszczyzna symetrii oraz owręże.
Rys. 1.2.3.1. Układ współrzędnych