3784495702

20 Izabela Góraj

•    nabieranie przez politykę, w coraz większym stopniu, charakteru horyzontalnego, ponadsektorowego. Wcześniej skupiała się ona na kwestiach sektorowych (np. sektory problemowe, sfera nauki i techniki, infrastruktura techniczna, regionalnym) oraz na wsparciu przedsiębiorstw i instytucji biorących udział w procesie innowacyjnym. Bardzo istotna staję się aprobata społeczeństwa dla nauki i techniki,

•    realizowanie polityki regionalnej, z racji tego, że to właśnie na poziomie regionów występują najbardziej odpowiednie warunki do tworzenia i podnoszenia innowacyjności,

•    ukierunkowanie głównie na małe przedsiębiorstwa, z racji mniejszego dostępu do wiedzy i innych zasobów, większego narażenia na różne ograniczenia wpływające na osłabienie ich zdolności absorpcyjnych, czy słabiej rozwiniętych kontaktów z otoczeniem w porównaniu do dużych przedsiębiorstw. Niemniej jednak nie oznacza to, że z polityki innowacyjnej całkowicie wyłączona jest grupa średnich i dużych przedsiębiorstw, ale tu wsparcie przeznaczone może być na kooperację z mniejszymi firmami, czy na realizowane przez nie programy badawcze²⁴.

Celem współczesnej polityki innowacyjnej jest „<obniżanie progu trudności podejmowania i realizacji innowacji, zmniejszenie stopnia ryzyka i niepewności oraz pomoc w dokonaniu optymalnego wyboru dla przedsiębiorstw wprowadzających innowacje^²⁵.

Biorąc pod uwagę rodzaj instrumentów, dzięki którym założone cele mogą zostać osiągnięte, politykę innowacyjną możemy podzielić na politykę:

•    regulacyjną, w której państwo ustala reguły prawne (akty prawne), służące realizacji polityki innowacyjnej,

•    partycypacyjną, polegającą na finansowaniu (całkowitym bądź częściowym) badań przez wyspecjalizowane instytucje,

•    wspierającą, której istota tkwi w pośrednim oddziaływaniu państwa na podmioty zaangażowane w działalność innowacyjną, co odzwierciedla się we w sparciu podmiotowym, (tj. instytucjonalnym, którego istota tkwi w przekazywaniu środków finansowych danym instytucjom)

²⁴    Stawasz E., Polityka innowacyjna, [w:] Matusiak K.B. (red.), Innowacje i transfer techniki, słownik pojęć, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa 2008, s. 241-242.

²⁵    Matusiak K. B.. Wpływ parków technologicznych na rozwój ekonomiczno-społeczny, [w:] Matusiak K.B. (red.), Wybrane aspekty funkcjonowania parków technologicznych Polsce i na świecie, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa 2008. s. 18.