w wiele innych ciekawych pomocy dydaktycznych: puzzle, gry edukacyjne, elementy do przewlekania, lotta. Zgromadziłam w klasie bogaty księgozbiór literatury dziecięcej, który wykorzystuję na zajęciach, rozwijając u dzieci zainteresowania czytelnicze, włączając się w akcję „Cała polska czyta dzieciom”. Dbam o wygląd klasy i holu szkolnego wykonując ozdoby i dekorując te pomieszczenia przed różnymi imprezami organizowanymi w Ośrodku. Prowadzone przeze mnie zajęcia w celu wszechstronnego rozwoju dzieci niepełnosprawnych uatrakcyjniam i wzbogacam wprowadzając elementy różnych metod terapeutycznych: Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherbone, metody malowania dziesięcioma palcami, elementy „Porannego kręgu”, czyli integracji sensorycznej wg. pór roku. Programu Aktywności: Świadomość siała, kontakt i komunikacja Knillów, elementy terapi Snozelen, czyli Sali Doświadczania Świata oraz edukacji polisensorycznej przez ruch. Uatrakcyjniały one proces edukacyjno - terapeutyczny dzieci poprzez wielozmysłowe poznawanie świata, oddziaływanie na poszczególne sfery i stymulację prowadzącą do usprawniania zaburzonych funkcji. Stosowane metody i formy pracy wspomagające ogólny rozwój psychofizyczny uczniów miały na celu umożliwić im jak najwyższy stopień samodzielnego funkcjonowania w środowisku szkolnym, rodzinnym i społecznym na miarę swoich możliwości.
7. Diagnozowanie poziomu rozwoju uczniów.
17 listopada 2010r. stał się datą przełomową dla organizowania pomocy psychologiczno -pedagogicznej w polskich szkołach. Wchodzący w życie pakiet rozporządzeń miał głównie na celu przybliżenie tej pomocy do ucznia i rozpoczęcia jej najszybciej, jak to jest możliwe, tak aby od najmłodszych lat objąć dzieci pomocą psychologiczno - pedagogiczną. Wymógł on również i na naszym ośrodku zorganizowanie jej nowego modelu. Aby tak się stało wzięłam udział w szkoleniowej radzie pedagogicznej dotyczącej zmian w organizacji pomocy psychologiczno -pedagogicznej dla uczniów. Zostałam włączona w skład zespołu do spraw pomocy psychologiczno -pedagogicznej w PSKOE-W, który miał za zadanie przestudiowanie zaleceń i opinii wystawionych przez Poradnię Psychologiczno - Pedagogiczną i na jej podstawie oraz dostępnej dokumentacji medycznej, własnych oraz innych nauczycieli i wychowawców obserwacjach uczniów jak również dokumentacji prowadzonej przez specjalistów pracujących z dzieckiem (logopeda, rehabilitant) i badaniach przystosowania społecznego metodą PAC Gunzburga oraz informacjach uzyskanych od rodziców dzieci na temat ich funkcjonowania w domu opracowanie wielospecja/istycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia oraz indywidualnego programu edukacyjno terapeutycznego dla każdego ucznia. WOPFU określał możliwości i ograniczenia funkcjonowania ucznia a więc jego mocne i słabe strony, na podstawie których tworząc indywidualne programy edukacyjno -
11