Ponadto istnieje wiele dodatkowych przepisów w formie rozporządzeń ministerialnych, a także szczegółowych instrukcji technicznych, ustanawiających normy geodezyjne oraz ustalające przepisy i wzory dotyczące pomiarów obliczeń i opracowań kartograficznych, potrzebnych w różnych pracach geodezyjnych. Instrukcje te określają sposoby wykonywania prac geodezyjnych, zarówno terenowych jak i ich opracowań, dane potrzebne do ustalania dokładności w zależności od celów pomiaru i warunków terenowych. Poza tym w przepisach tych wyszczególnione są kompetencje władz geodezyjnych powołanych do ewidencjonowania, koordynacji i sprawowania kontroli nad pracami geodezyjnymi prowadzonymi przez różnych wykonawców.
Organem wydającym odpowiednie dla geodezji instrukcje jest, oprócz ministerstwa zainteresowanego pracami geodezyjnymi. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Od 1948 roku w pracach z zakresu geodezji prowadzonych na terenie kraju stosuje się „Powszechne przepisy w pomiarach kraju” wydawane jako instrukcja GUGiK. Ze względu na wymagane dokładności pomiarów i opracowań geodezyjnych, obszar całego kraju dzieli się w instrukcjach na pięć kategorii:
• kategoria A - tereny miast wojewódzkich oraz tereny innych miast zaliczonych do tej kategorii,
• kategoria B - tereny miast pozostałych oraz uzdrowisk o charakterze użyteczności publicznej,
• kategoria C - tereny miast nie wydzielonych z administracji ogólnej i osiedli o charakterze miejskim, podmiejskim lub letniskowym,
• kategoria D - tereny osiedli wiejskich, rolne i leśne,
• kategoria E - tereny specjalne. Kategorie terenu posiadają trzy stopnie trudności pomiarów: łatwy, średni i trudny, które decydują o dokładności pomiarów, metodach pomiarowych i obliczeniowych oraz dopuszczalnych odchyleniach w pomiarach.
Instrukcje techniczne są przepisami obligatoryjnymi. Ustalają one standard końcowych wyników opracowań geodezyjnych i kartograficznych. Wytyczne techniczne
11