3784498070

XIX OAK Referaty

Model szkód spowodowanych przez wiatr w drzewostanach Borów Tucholskich

Grzegorz Koziński¹

E-mail: <[e-mail]>

¹ Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, WBiNoZ

Słowa kluczowe: GIS, teledetekcja, IKONOS, wiatr, wiatrołom, canopy

Rodzaj: 20min

Wiatr to w ekologii jeden z najważniejszych czynników zaburzających, mogących wpływać na życie roślin i zwierząt w różny sposób - pozytywnie jak i negatywnie. Jego gwałtowne podmuchy stanowią istotny czynnik zaburzający środowisko w sposób naturalny. Również nad Polską w ostatnich kilkunastu latach przeszło wiele fal huraganowych wiatrów, powodując straty. W wielu nadleśnictwach Pomorza notuje się wzrost szkód wyrządzonych przez wiatry. Na gruntach porolnych działalność wiatru wzmagają słaby system korzeniowy i patogeny. Istotne jest bliskie sąsiedztwo terenów nieleśnych - pól, łąk i pastwisk, a także jezior. Założono opracowanie statystycznego modelu lokalizacji powałów z zastosowaniem teledetekcji satelitarnej oraz GIS. Badania zostały przeprowadzone w Borach Tucholskich. Analizy objęły obszar 25 nadleśnictw w latach 1999-2003. Wynika, iż większe ilości drewna pozyskano z terenów charakteryzujących się wyższymi wskaźnikami fragmentacji i różnorodności. Szkody miały największe udziały na siedliskach dość żyznych. Największy udział przypadł szkodom, które wystąpiły w III klasie bonitacji drzewostanu, w drzewostanach starszych o zwarciu umiarkowanym. Główne skupisko szkód wystąpiło w ekspozycji północnej dla obszaru badawczego Borów Tucholskich. Badania potwierdziły też założenie, iż znacznie wyższymi szkodami od wiatru odznaczały się drzewostany na gruntach porolnych niż w kompleksach leśnych, które nie były zaburzane czasowym użytkowaniem rolniczym. Bezpośrednio w ekotonie szkody od wiatru nie są największe. W pewnej odległości nasilają się a następnie maleją w miarę posuwania się w głąb lasu. Potwierdziła się też hipoteza, że elementy rzeźby terenu, takie jak doliny rzeczne wzmagają szkody w dużej odległości od tej formy geomorfologicznej.

Symulacja samoczynnego osiągania czystości chiralnej przez racemat przy użyciu automatów komórkowych

Sebastian Wojtysiak¹

E-mail: Sebastian Wojtysiak <[e-mail]>

¹ K MISMaP UW Słowa kluczowe:

Rodzaj: 20min

Jednym z najważniejszych pytań, na jakie naukowcy pragną znaleźć odpowiedź, jest geneza życia na planecie Ziemi. Od czasów Pasteura można podejrzewać, że dobrym tropem jest asymetria świata ożywionego: wszystkie chiralne aminokwasy pełniące funkcje biologiczne mają konfigurację L, odpowiednie cukry - D, zaś helisa DNA u wszystkich organizmów posiadających chromosomy jest skręcona w tę samą stronę. Istnieją dwie kategorie hipotez -niekoniecznie sprzecznych - prowadzących do odpowiedzi na ostatnie z pytań. Jedna szuka źródła w niemal pewnej asymetrii świata na poziomie cząstek elementarnych. Druga wskazuje na zupełnie losowy czynnik i sugeruje, że równie dobrze może istnieć planeta, na której organizmy żywe bazują na "L-cukrach" i "D-aminokwasach". Ta ostatnia teoria brzmi kusząco dla badaczy nieliniowej dynamiki. W niniejszej pracy przeprowadziłem dwuwymiarową symulację najprostszego możliwego układu reakcji, który prowadzi od wyjściowego racematu do jednego z dwóch (poza bardzo rzadkimi sytuacjami) możliwych stanów stabilnych: albo zostają same molekuły "prawe", albo - same "lewe". Program komputerowy, który wykorzystałem w mojej pracy, jest pewną szczególną odmianą automatu komórkowego.

16