14
Wstęp
Badania te, prowadzone w ramach szeroko pojętych nauk o wychowaniu, powinny być scalane w ramach właśnie antropologii pedagogicznej, jako centralnego ośrodka interpretacyjnego, należącego do pola badań pedagogiki ogólnej20.
Podobnie więc jak w przypadku badań prowadzonych przez J. Garę, poszukiwania badawcze K. Ablewicz są kolejną ważną częścią pedagogiki zorientowanej humanistycznie, a uściślając, pedagogiki odnajdującej swą tożsamość w badaniach fenomenologicznych zapoczątkowanych przez Husserla. Wybrane elementy dorobku K. Ablewicz zostaną przedstawione w dalszej części książki, a niektóre z wyników jej badań odniesione do rezultatów własnych poszukiwań.
W związku z tym, tam gdzie było to możliwe, aby uniknąć niepotrzebnych powtórzeń - szczególnie przy omawianiu dorobku pedagogiki fenomenologicznej na świecie, np. niemieckojęzycznej - odsyłam do prac powyższych autorów (szczególnie K. Ablewicz). Sam zaś starałem się wyeksponować te wątki, które dotychczas były nieobecne bądź zbyt mało obecne w rodzimej literaturze, np. recepcja fenomenologii w pedagogice włoskiej czy kanadyjskiej, dostrzegając pod tym względem analizy J. Gary21 dotyczące między innymi działalności holenderskiego pedagoga pracującego w Kanadzie - Maxa van Manena.
Por. K. Ablewicz, Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki..., dz. cyt., s. 265. Por. J. Gara, Od filozoficznych podstaw wychowania..., dz. cyt., s. 26-28.