Wyrażanie:
nazywamy elastycznością produkcji ze
względu na skalę nakładów x. Pokazuje ona o ile procent rośnie produkcja, gdy skala nakładów zwiększy się o 1%.
Wyrażeniem :
nazywamy elastycznością produkcji względem i-tego nakładu w wektorze x. Pokazuje ona o ile procent wzrośnie produkcja, gdy nakład i-tego towaru wzrośnie o 1%.
Ustalamy wielkość produkcji y° = const > 0
Zbiór G = {x€ fy° = /(%■)} zawierający wszystkie kombinacje nakładów dających tę samą wielkość produkcji y° nazywamy izokwantą produkcji w k wymiarowej przestrzeni nakładów x.
Funkcję produkcji najlepiej pokazać na wykresie przedstawiającym różne kombinacje (technologie) dwóch czynników produkcji, kapitału trwałego K oraz pracy L, które dają produktu tej samej wielkości Q, przedstawiony w postaci krzywej równego produkt, czyli izokwanty.
a/f.A fffyÓ
Wyrażenie ^ e oznaczające granicę takiego przyrostu
nakładu j- tego do spadku (ujemnego przyrostu) i-tego nakładu, przy którym nie zmienia się wielkość otrzymanej produkcji nazywamy krańcową stopą substytucji i-tego nakładu przez j-ty nakład w wektorze nakładów x. Pokazuje jaką ilością j-tego nakładu należy zastąpić jednostkowy spadek ilości i-tego nakładu w wektorze nakładów x, aby wielkość produkcji nie zmieniła się.
Wyrażenie
nazywamy elastycznością produkcji i-tego
nakładu przy j-ty nakład. Pokazuje o ile procent powinna zwiększyć się ilość j-tego nakładu przy zmniejszeniu o 1% i-tego nakładu w wektorze x, aby wielkość produkcji nie zmieniła się.