3784501130

Zeszyty Naukowe WSEI seria: TRANSPORT I INFORMATYKA, 4(1/2014) Grzegorz Todryk, Architektura aplikacji internetowych

I 41

2.    Dynamiczna zawartość stron internetowych

Na początku istnienia internetu, strony internetowe zawierały w większości statyczną zawartość. Można było zmieniać ich treść, natomiast bardzo mało było dynamicznych usług w sieci. Z biegiem czasu pojawiła się konieczność dynamicznego generowania zawartości stron internetowych. Taka dynamiczna zawartość stron może pochodzić z różnych źródeł. Wyszukiwarki oraz bazy danych mogą odpowiadać na zapytania zadane przez użytkownika i wyświetlać dane spełniające kryteria wyboru. Instrumenty pomiarowe mogą przesyłać dane o odczytach (np. temperatura, wilgotność). Kanały informacyjne czy usługi sieciowe mogą zapewniać dostęp do bieżących wiadomości, notowań giełdowych czy wyników sportowych. Dziś zamiast mówić o tworzeniu (budowaniu) stron internetowych, mówi się o tworzeniu aplikacji internetowych (Web application).

Istnieje wiele metod dostępu do danych dynamicznych. Początkowo korzystano z otwartego standardu Common Gateway Interface (CGI). Z czasem powstały alternatywy dla CGI. Microsoft stworzył swój własny system: Active Server Pages (ASP), Sun Microsystems stworzyło Java Server Pages (JSP) oraz serwlety Javy, z kolei w społeczności Apache narodził się język PHP. Język PHP jest aktualnie najpopularniejszym językiem wykorzystywanym do budowy dynamicznych stron internetowych. Ponad 82% stron internetowych (stan: lipiec 2014) jest generowanych z wykorzystaniem tego języka.

3.    Architektura MVC (Model - View -Controller)

Podczas tworzenia jednorodnych, ale bardzo skomplikowanych aplikacji, ich kod rozrasta się do rozmiarów nad którymi trudno zapanować. W tym przypadku warto skorzystać z wzorców projektowych, które dzielą kod na fragmenty wykonujące określone funkcje.

Takim najczęściej wykorzystywanym w aplikacjach internetowych wzorcem jest model architektoniczny MVC (ang. Model - View - Controller). Pozwala odseparować funkcje systemowe komponentów aplikacji WWW i tym samym w znacznym stopniu upraszcza ich tworzenie.