Przedmiotem zainteresowań zarówno mikroekonomii, jak i makroekonomii, jest ten sam obiekt, ale sposób analizy jest różny. Posługując się analogią ze świata przyrody można stwierdzić, że mikroekonomia opisuje pojedyncze drzewa i wszystko, co jest związane z ich rozwojem, a makroekonomia analizuje życie całego
2. Metoda badawcza ekonomii
O naukowym charakterze umysłowej aktywności człowieka przesądza metoda naukowa. Człowiek myśli nieustannie, lecz czyni to często w sposób nieuporządkowany, chaotyczny i niepoprawny. Codzienne myślenie ekonomiczne przeciętnego człowieka obarczone jest na ogół tymi wadami. Przedsiębiorcy, którzy gromadzą niezbędną wiedzę dotyczącą domeny ich działalności, stawiają sobie za cel sukces gospodarczy, a nie poznanie prawdy o zjawiskach ekonomicznych. Natomiast badacze ekonomii, którzy zajmują się naukowo problemami życia gospodarczego, w sposób usystematyzowany i logicznie spójny dążą do poznania prawidłowości rządzących gospodarką.
Studiując podręczniki, monografie, artykuły i raporty z prac badawczych trudno nie zauważyć, jak bardzo poszczególne nauki różnią się między sobą metodami badania zjawisk, którymi się interesują i sposobami formułowania twierdzeń. Wspólną cechą różnych nauk jest poszukiwanie prawdy. W celu osiągnięcia prawdziwej wiedzy badacze - ekonomiści opisują zjawiska gospodarcze, dokonują ich klasyfikacji, wykrywają towarzyszące im regularności, czyli prawa ekonomiczne. Należy stwierdzić, że nie każda wiedza jest prawdziwa, lecz jedynie ta, która jest zgodna z rzeczywistością. Tak więc o prawdziwości formułowanych przez ekonomistów sądów decyduje rzetelna obserwacja procesów gospodarczych i skuteczność opartych na jej wynikach działań (czyli praktyka) (Milewski, Kwiatkowski 2005: 18-19).
Analizując proces gospodarowania ekonomiści, podobnie jak inni badacze, posługują się metodą postępowania, która zapewnia sprawdzalność uzyskiwanych wyników badawczych. Metoda badawcza stosowana przez ekonomistów składa się z czterech kolejnych czynności: obserwacji procesu gospodarowania; uogólniania (indukcji); wnioskowania (dedukcji); krytyki teorii ekonomicznej.
obserwacja procesu gospodarowania
wnioskowanie (dedukcja)