czekanowska0011

Azja postsotriccka w ilobir obecnytfi irr/rroiaa

Jak twierdzą wykonawcy, nietrudno jest ten utwór zagrać, ale odnalezienie właściwego tytułu-dedykacji to prawdziwa sztuka. Lokalne opowieści i legendy dostarczają cennego materiału do kształtowania programu tego gatunku. W trakcie ustalaniu tytułów ujawnia się też wiele ukrytych zakazów i obowiązujących norm. Nie wolno np. dedykować utworu ptakom, bo to sfera zaklęta (wszystko co lata) i jedynie niektóre z nich, znane z przekazu legendarnego (łabędzie) mogą inspirować tematykę kjui.

Przehaz ludowy, jego rodzaje i uwarunkowania

Wydawać by się mogło, iż w ramach sowieckiej polityki kulturalnej warunki dla rozwoju tradycji ludowej powinny być bardzo korzystne. Znamienny dla tej po-1 i ryki aspekt propagandowy, promujący muzykę ludu, czyli zwykłych ludzi pracy, którzy dopiero w ramach nowego systemu uzyskali właściwe warunki rozwoju, powinien sprzyjać kształtowaniu tradycji folklorystycznej. Bliższy wgląd w sytuację badanego regionu nie potwierdza jednoznacznie tej tezy. „Było tak i było inaczej” - jak mówią lokalni uczeni i muzycy regionu.

Ograniczone możliwości zachowania rodzimej tradycji ludowej wynikają z dużej różnorodności etnicznej, eo zaznacza się wyraźne nie tylko w ramach jednej republiki czy autonomii, ale nawet i niewielkich miejscowości. Postępujący proces uprzemysłowienia oraz liczne deportacje spowodowane przez czynniki politycznie przyczyniły się do wymieszania ludności. Dla badającego kulturę ludową Rosji, a rym bardziej Białorusi, gdzie bardzo dobrze zachowała się tradycja ludowa, jest to sytuacja nieoczekiwana. W wielu prowincjach ogromnego Kazachstanu brak zasiedziałej ludności, a narzucona odgórnie polityka kulturalna odnosi się raczej do tak zwanej „muzyki zawodowej przekazywanej oralnie”, czyli do określonej i narzuconej odgórnie, reprezentacji dawnej kultury elit. Nie znaczy to jednak, że nie istnieją enklawy, w których tradycja została dobrze zachowana. Na ogromnych obszarach Kazachstanu i Kirgizji sytuacja przedstawiać się może bardzo różnie.

Wielu badaczy zdumiewa fakt, że w niektórych prowincjach odtwarza się dziś dawne zwyczaje weselne poprzez odwoływanie się do pamięci najstarszych mieszkańców, co więcej, że praktyka ta pojawiła się dopiero w ciągu ostatnich lat. Bardzo dziwi też nikła pamięć o zwyczajach pogrzebowych, które w innych regionach F.uropy Wschodniej czy Azji są jeszcze kultywowane. Należy się cieszyć, że uczeni okresu międzywojennego opisali wiele z dawnych zwyczajów, pieśni i legend, które obecnie zanikają⁵*. Ich miejsce zdaje się dziś zastępować muzyka popularna, cechująca się często ciekawym, lokalnym kolorytem i zabarwieniem emocjonalnym, w dużym stopniu poddająca się jednak oddziaływaniu muzyki popularnej współczesnej Rosji.

Szczęśliwie uczonym poprzednich generacji udało się udokumentować dużą ilość pieśni oraz ludowych utworów instrumentalnych⁵⁴. Dominują wśród nich

134