- konserwatyzm (niechęć do zmian),
- instytucjonalizacja procedur działania,
co scalając sformułowali następująco:
1) Stabilność,
2) Instytucjonalizacja.
IV. Faza przekształcenia struktury:
- przekształcenie struktury,
- decentralizacja,
- rozszerzenie zakresu działalności,
- przystosowanie,
- odnowa,
co w skróconej formie ujęli następująco:
1) Rozszerzenie zakresu działalności,
2) Decentralizacja.4
Model ten uwypukla rozwój organizacji zgodnie z pewnym wzorem oraz to, że każdy z etapów charakteryzuje się pewnymi typowymi cechami. Jednak nie przedstawia on czynników wpływających na okres trwania poszczególnych etapów, jak również nie podpowiada jak przejść z jednego etapu do następnego.
2.3. Model cyklu życia organizacji wg L.E. Greinera
Kolejnym typem cyklu życia organizacji jest model opracowany przez L.E. Greinera. Wyodrębnił on pięć faz rozwoju organizacji, każda z nich kończy się „rewolucją”, która jest odpowiedzią na pojawiający się kryzys. Warunkiem przejścia do kolejnej fazy cyklu życia organizacji jest przezwyciężenie kryzysu prowadzącego do zmiany, bez rozwiązania podstawowych problemów jednej fazy nie można przejść do następnej. Przedstawiamy poniżej rysunek, który ilustruje krzywą faz wzrostu organizacji w układzie współrzędnych.
Na osi poziomej upływa czas od powstania organizacji aż do jej dojrzałości, a na osi pionowej powiększają się rozmiary organizacji od małych na początku cyklu do wielkich.
Janusz W. Gościński, Cykl życia organizacji, PWE, Warszawa 1989, str.141-142.