Tolerancja i uielokulturowość. Wyzwania XXI wieku, red. A. Borowiak i P. Szarota, Warszawa 2004, część II.
E. Wolf, Europa i narody bez histerii, tłum. W. Usakiewicz, Kraków 2009, wybrana część.
— W jaki sposób człowiek epok dawnych poznawał świat i zdobywał orientację w dookolnej rzeczywistości?
— Ikonosfera: rola patrzenia i oglądania w zdobywaniu wiedzy o świecie i w kontaktach międzyludzkich.
— Wizualne teksty kultury w epokach dawnych (w sferze prywatnej - w sferze publicznej - w przestrzeni sakralnej).
— Rola i nacechowanie semantyczne światła i koloru w znakach ikonicznych.
— Sztuki plastyczne i architektura w komunikacji międzyludzkiej epok dawnych.
— Teatralność i teatralizacja życia publicznego, religijnego i prywatnego.
— Logosfera: słuchanie w kulturze epok dawnych: oralność a piśmienność.
— Słowo mówione, śpiewane, wygłaszane.
— Audiosfera: formy i rola muzyki w kulturze epok dawnych; miejsca i sposoby wykonywania, sposoby uczestnictwa w audiosferze.
— Gatunki sztuki, przestrzenie i sytuacje współistnienia ikonosfery, lo-gosfery i audiosfery w kulturze epok dawnych.
— Karnawał i karnawalizacja w sferze obrazu, dźwięku, słowa.
— Co zmieniło się w kulturowej przestrzeni wizualno-audialnej i logosferze w epoce oświecenia?
— Jak funkcjonowanie nowych instytucji kultury (prasa, drukarstwo i księgarstwo, teatr publiczny) zmieniło relacje między poszczególnymi sferami przestrzeni obrazu, słowa i dźwięku?
— Współistnienie różnych tekstów kultury w przestrzeni publicznej czasów oświecenia: nowe formy i zjawiska.
— Podobieństwa i różnice między funkcjonowaniem obrazu, słowa i dźwięku w epokach dawnych i w kulturze współczesnej.
Uwaga: uczestnik Olimpiady może zająć się jedną z epok kultury dawnej (średniowiecze, renesans, barok, oświecenie) i - wybierając odpowiednią literaturę przedmiotu - opracować temat w odniesieniu do tej epoki.
M. Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais 'ego a kultura ludowa średniowiecza i renesansu, tłum. A A. Goreniowie. Kraków 1975.