7. Polityka regionalna państwa powinna mieć charakter uzupełniający i pomocniczy wobec działań podejmowanych przez samorządy województw (zgodnie z zasadą subsydiarności).
- działania polityki regionalnej państwa powinny więc wspierać i kooperować z polityką regionalną województw, a nie zastępować lub dublować te polityki
- wymaga to wprowadzenia zdecydowanych działań w zakresie decentralizacji systemu finansów publicznych, wprowadzenia sprawniejszych instytucji i procedur koordynujących politykę rządu i polityki regionalne samorządów województw, a także przekazywanie podmiotom samorządowym do realizacji niektórych programów sektorowych i horyzontalnych rządu.
2. Polityka regionalna państwa powinna wspierać politykę rozwoju prowadzoną przez samorządy województw.
Przesłanki uzasadniające prowadzenie polityki regionalnej o koncentracja przestrzenna zjawisk problemowych oraz szans rozwojowych - wymusza przechodzenie od polityki rozwoju realizowanej sektorowo (branżowo) na rzecz działań zorientowanych regionalnie
prowadzenie przez rząd wielu polityk sektorowych (przemysłowej, rolnej, transportowej, edukacyjnej, rynku pracy itp.), jednolitych (wspólnych) dla całego terytorium kraju jest nieefektywne ■=> współcześnie proporcje pomiędzy polityką sektorową a polityką regionalną powinny zmieniać się na rzecz dominacji polityki regionalnej
■=> polityka regionalna daje znacznie większe możliwości rozwiązywania specyficznych problemów poszczególnych obszarów i wykorzystywania ich potencjalnych możliwości rozwoju o konieczność wykorzystania wewnętrznego potencjału rozwojowego regionów (potencjału endogenicznego) o rozwój całego kraju jest uzależniony od zasobów i predyspozycji rozwojowych tkwiących w poszczególnych regionach - optymalne wykorzystanie zasobów wewnętrznych regionów jest ważne nie tylko dla ich konkurencyjności, ale również dla konkurencyjności kraju w wymiarze międzynarodowym, stąd też polityka regionalna państwa powinna zmierzać do wzmacniania potencjału endogenicznego województw - oznacza to konieczność budowania siły konkurencyjnej opierającej się na wewnętrznych czynnikach wzrostu, o potrzeba koncentracji środków na określonych priorytetach i wybranych obszarach wsparcia (np.
regionach problemowych) w związku z ograniczoną ilością środków finansowych na cele rozwojowe o polityka regionalna pozwala na lepszą kontrolę podziału i wykorzystania środków publicznych, będących w dyspozycji rządu, jak i samorządów
■=> potrzeba harmonizacji - w ramach polityki regionalnej - niezależnych działań podmiotów uczestniczących w procesach rozwoju regionalnego tak, aby przebiegały one w pożądanych kierunkach, pozwalały na optymalne wykorzystanie zasobów oraz powodowały jak najmniej zakłóceń ■=> wielopodmiotowość uczestników oraz różnorodność zachodzących procesów powoduje występowanie różnych sprzeczności interesów; stąd istotą polityki rozwoju jest harmonizacja niezależnych działań tych podmiotów i likwidacja sprzeczności (na szczeblu regionów) oraz harmonizowanie działań administracji rządowej oraz polityki władz regionalnych (na szczeblu krajowym).
■=> utrzymywanie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej państwa, poprzez niwelowanie (redukowanie) nadmiernych (lub odbieranych jako zbyt dotkliwe) nierówności w poziomie rozwoju regionów;
18