6897704197

882 ROZMOWY O KONFERENCJI „ZBAWIENIE DZISIAJ"

ale nie niweluje,różnic, które sprawiają, że ludzie siedzący przy jednym stole w istocie żyją w różnych epokach? Musimy oduczyć się stereotypowego oceniania wszystkiego w kategoriach „to nowoczesne”, a to „staroświeckie” to „tradycyjne” a to „postępowe”. Każdy czas ma swoją własną optykę, własną perspektywę — ale wszystkie epoki są częścią jednej historii i wszystkie, każda w tej własnej perspektywie potrzebują odnowy — odnowy z punktu wadzenia „nowego czasu” jaki jest darem Boga.

ZNAK: Czy Rada Kościołów podejmie dalsze inicjatywy stanowiące kontynuację Konferencji w Bangkoku?

GERHARD HOFMAN N: Trudno o tym jeszcze mówić. Wyłoniły się pewne ośrodki zainteresowania, jak kwestia kultury jako wyrazu własnej tożsamości: Chrystus nas wzywa — czy nie wzywa nas także w jakiś bardzo istotny sposób, abyśmy byli sobą? Inny punkt to kwestia siły i bezsilności... Zasadniczą linią, która powinna być kontynuowana jest jednak praktyka integrowania intelektualnych poszukiwań, emocjonalnego doświadczania, czym jest zbawienie, oraz konkretnych zaangażowań. W tym sensie „studium ma być funkcją misji” — procesy uczenia się mają prowadzić do zmiany zachowań tak osób jak i wspólnot.

ZNAK: Ten zarys programu przypomina wysunięte już w Upsali, na zgromadzeniu ogólnym Światowej Rady Kościołów hasło „świat ustala porządek dzienny”. Wtedy jednak, w roku 1968, nie byliśmy chyba jeszcze w stanie dojrzeć wszystkich konsekwencji tego hasła. Było ono rozumiane przez jednych dość powierzchownie, w tym sensie, że także świat podsuwa tematy refleksji, inni zaś chyba trochę ulegli fascynacji tej historycznej agendy.

GERHARD HOFMANN: W Bangkoku zdaliśmy sobie jaśniej sprawę, że Kościół musi być w bardzo głębokim kontakcie z „agendą świata”, musi ją czynić swoją, ale jednocześnie — i to znów owa linia napięcia — Kościół musi się troszczyć o to, by nie popaść w zniewolenie bezkrytycznie poddając się temu, co świat aktualnie absorbuje. Trzeba więc analizować sytuacje w sposób pragmatyczny ale na tym nie koniec. Musimy w nich także odczytywać wezwanie do własnej wewnętrznej przemiany — melanoia. Czy trzeba mówić o tym, że istotne znaczenie ma tu konfrontacja agendy świata właśnie z Ewangelią?

Rozmawiała: Halina Bortnowska