plik


Kamizelka jako nowela – teoria sokoła Kamizelka jest małš formš narracyjnš, której fabuła i sceneria utrzymane sš w granicach wydarzeń codziennego życia. To właœnie w ich kontekœcie ujawnia się heroizm bohaterów. Kamizelka jest klasycznš „nowelš z sokołem”. Nazwa „teorii sokoła” czy „motywu sokoła” pochodzi od tytułu noweli G. Boccacia „Sokół”, która została uznana za utwór wzorcowy. Do zasadniczych jej wyznaczników należš: • WyraŸnie zaznaczony punkt kulminacyjny • Występowanie w każdej, istotnej fazie fabuły motywu opowieœci. W omawianej tutaj noweli jest to oczywiœcie motyw kamizelki. To on, powtarzajšc się w poszczególnych sekwencjach fabularnych, spaja utwór wewnętrznie • Zwarta kompozycja uzyskana dzięki jasno zarysowanej akcji, stšd też występuje rezygnacja z dodatkowych epizodów, motywów, dużej liczby postaci. Nowela jest praktycznie utworem jednowštkowym z ograniczonš liczbš bohaterów drugiego planu • Niewielka iloœć komentarzy odautorskich, opisów, charakterystyk postaci. Sfera narracji jest stosunkowo skromna, ulega ograniczonoœci na rzecz zdarzeniowoœci i konsekwentnego prowadzenia akcji ku punktowi kulminacyjnemu, on bowiem w zasadniczy sposób powoduje odmianę losu bohatera i rozładowuje stopniowo budowane napięcie. Nowela Prusa przedstawia historię małżeństwa przezywajšcego dramat zbliżajšcej się œmierci. Jedynš broniš w tej walce jest ich miłoœć. Omawiana forma prozatorska oparta jest na inwersji czasowej, czytelnik w pierwszej kolejnoœci dowiaduje się o dramacie młodego małżeństwa (œmierci urzędnika) następnie narrator odtwarza życie bohaterów sprzed tragicznego zdarzenia. Retrospekcje swš opiera na zaobserwowanych przez okno fragmentach z ich życia oraz na wyglšdzie kamizelki, którš kupił po œmierci urzędnika. Zabieg taki jest możliwy, bowiem narrator należy do œwiata przedstawionego i jest ograniczony ta samš przestrzeniš, co pozostali bohaterowie. Kiedy wchodzi w posiadanie kamizelki nabywa niejako prawa do literackiego ujęcia zwyczajnego zdarzenia. Do założeń teorii sokoła pasuje zwłaszcza „wewnętrzna” opowieœć przedstawiona w Kamizelce, tzn. historia małżeństwa. Znajdujemy tam wszelkie wskazane wyżej cechy: jednowštkowoœć (losy urzędnika i jego żony), schematyczny rozwój akcji (zawišzanie akcji, rozwinięcie, punkt kulminacyjny (œmierć pana), rozwišzanie akcji. Ponadto zwyczajny z pozoru przedmiot – kamizelka („sokół”), niespodziewanie odgrywa niebagatelnš rolę. Założeniom teorii sokoła nie odpowiada jednak opowieœć o narratorze, okalajšca historię losów pana i pani. Najistotniejsza różnica między Kamizelkš a wzorcowš nowelš z sokołem sprowadza się do tego, że utwór Prusa daje wiele informacji na temat narratora. Narrator jest przecież jednym z głównych bohaterów utworu. Tymczasem w noweli z sokołem osoba mówišca nie ujawniała się w sposób tak wyraŸny.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Nowela pozytywistyczna jako narzędzie polityki społecznej
Nowela pozytywistyczna jako narzędzie polityki społecznej
JĘZYK SZTUKI OBRAZ JAKO KOMUNIKAT
Katar jako geopolityczne centrum Bliskiego Wschodu (Biuletyn Opinie)
Sylwetka Stefana Ĺťeromskiego jako ucznia kieleckiego gim~403
EKO VI Promocja jako proces komunikacji
Karwat Polityka jako festiwal hipokryzji
WYKSZTAŁCENIE JAKO CZYNNIK WŁĄCZANIA I WYŁĄCZANIA SPOŁECZNEGO
Nałogowy palacz jako pacjent gabinetu stomatologicznego
Odpust jako wielki dar Bożego miłosierdzia
nowela pozytywistyczna
ZabĂłjstwo jako forma zabawy

więcej podobnych podstron