Kamizelka jako nowela teoria sokoła
Kamizelka jest małš formš narracyjnš, której fabuła i sceneria utrzymane sš w
granicach wydarzeń codziennego życia. To włanie w ich kontekcie ujawnia się
heroizm bohaterów. Kamizelka jest klasycznš nowelš z sokołem.
Nazwa teorii sokoła czy motywu sokoła pochodzi od tytułu noweli G. Boccacia
Sokół, która została uznana za utwór wzorcowy. Do zasadniczych jej
wyznaczników należš:
Wyranie zaznaczony punkt kulminacyjny
Występowanie w każdej, istotnej fazie fabuły motywu opowieci. W omawianej
tutaj noweli jest to oczywicie motyw kamizelki. To on, powtarzajšc się w
poszczególnych sekwencjach fabularnych, spaja utwór wewnętrznie
Zwarta kompozycja uzyskana dzięki jasno zarysowanej akcji, stšd też występuje
rezygnacja z dodatkowych epizodów, motywów, dużej liczby postaci. Nowela jest
praktycznie utworem jednowštkowym z ograniczonš liczbš bohaterów drugiego
planu
Niewielka iloć komentarzy odautorskich, opisów, charakterystyk postaci.
Sfera narracji jest stosunkowo skromna, ulega ograniczonoci na rzecz
zdarzeniowoci i konsekwentnego prowadzenia akcji ku punktowi kulminacyjnemu,
on bowiem w zasadniczy sposób powoduje odmianę losu bohatera i rozładowuje
stopniowo budowane napięcie. Nowela Prusa przedstawia historię małżeństwa
przezywajšcego dramat zbliżajšcej się mierci. Jedynš broniš w tej walce jest
ich miłoć. Omawiana forma prozatorska oparta jest na inwersji czasowej,
czytelnik w pierwszej kolejnoci dowiaduje się o dramacie młodego małżeństwa
(mierci urzędnika) następnie narrator odtwarza życie bohaterów sprzed
tragicznego zdarzenia. Retrospekcje swš opiera na zaobserwowanych przez okno
fragmentach z ich życia oraz na wyglšdzie kamizelki, którš kupił po mierci
urzędnika. Zabieg taki jest możliwy, bowiem narrator należy do wiata
przedstawionego i jest ograniczony ta samš przestrzeniš, co pozostali
bohaterowie. Kiedy wchodzi w posiadanie kamizelki nabywa niejako prawa do
literackiego ujęcia zwyczajnego zdarzenia.
Do założeń teorii sokoła pasuje zwłaszcza wewnętrzna opowieć przedstawiona w
Kamizelce, tzn. historia małżeństwa. Znajdujemy tam wszelkie wskazane wyżej
cechy: jednowštkowoć (losy urzędnika i jego żony), schematyczny rozwój akcji
(zawišzanie akcji, rozwinięcie, punkt kulminacyjny (mierć pana), rozwišzanie
akcji. Ponadto zwyczajny z pozoru przedmiot kamizelka (sokół),
niespodziewanie odgrywa niebagatelnš rolę.
Założeniom teorii sokoła nie odpowiada jednak opowieć o narratorze, okalajšca
historię losów pana i pani. Najistotniejsza różnica między Kamizelkš a wzorcowš
nowelš z sokołem sprowadza się do tego, że utwór Prusa daje wiele informacji na
temat narratora. Narrator jest przecież jednym z głównych bohaterów utworu.
Tymczasem w noweli z sokołem osoba mówišca nie ujawniała się w sposób tak
wyrany.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Nowela pozytywistyczna jako narzÄdzie polityki spoĹecznejNowela pozytywistyczna jako narzÄdzie polityki spoĹecznejJÄZYK SZTUKI OBRAZ JAKO KOMUNIKATKatar jako geopolityczne centrum Bliskiego Wschodu (Biuletyn Opinie)Sylwetka Stefana Ĺťeromskiego jako ucznia kieleckiego gim~403EKO VI Promocja jako proces komunikacjiKarwat Polityka jako festiwal hipokryzjiWYKSZTAĹCENIE JAKO CZYNNIK WĹÄCZANIA I WYĹÄCZANIA SPOĹECZNEGONaĹogowy palacz jako pacjent gabinetu stomatologicznegoOdpust jako wielki dar BoĹźego miĹosierdzianowela pozytywistycznaZabĂłjstwo jako forma zabawywiÄcej podobnych podstron