plik

��TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO eLIBRO Lakshmiswar Sinha Tri bengalaj fabeloj I N K O 1 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Lakshmiswar Sinha TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Aran�is: Franko Luin ISBN 91-7303-111-9 inko@omnibus.se INKO � SE-13542 TYRES� � SVEDIO http://www.omnibus.se/inko A�GUSTO 2001 2 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Anta�parolo ost granda hezito tiuj fabelaj rakontoj estas senditaj al la Ppresejo. La ka�zo de mia hezito estas la penso, ke en nia realeca tempo la legantoj havas negativan �uon de fabeloj. Mi ne estas certa, �u mi pravas a� ne. Sed rakontu al iu nuna knabo: Estis iam re�o , tuj li influita de la realeca tempa spirito demandos al vi: Dum kiu tempo la re�o regis? Kio estis lia nomo? Tamen la� la instigo de miaj amikoj nun mi elsendas kel- kajn rakontojn el mia provizejo, esperante ke eble tiuj �i do- nos iom da plezuro. Estas fakto, ke multaj hindaj fabeloj jam estas tradukitaj en diversajn naciajn lingvojn, eble e� tiuj �i samaj. Tamen mi eldonas ilin, esperante ke almena� iIi povos servi al komencantoj pro la facila teksto. Stockholm, 10-a� de januaro 1930 Lakshmiswar Sinha 3 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO La dio, la malri�ulo kaj la mirindaj potoj unadhar estis tre malri�a. En lia familio restis neniu alia. GLi estis kreskinta de sia infana�o sur la sino de la mal- ri�eco. Nun li estis junulo. Oni povas esti ri�a a� malri�a, sed la juneca deziro estas �iam sama por �iuj. Unu tagon li edzi�is kun najbara junulino kaj prenis �in al sia hejmo. La edzino venis al sia nova hejmo kaj vidis, ke tie �io estas en malordo. La edzo neniam pensis pri ordo. Li estis vera va- gabondo. Kelkaj tagoj pasis. La edzino ne plu povis toleri la staton de la aferoj. Iun tagon mankis al �i fornligno por pre- pari la man�ajon. En la vespero, kiam Gunadhar venis hej- men por man�i, anstata� man�a�on li licevis insulton de sia edzino. Vian vagabondecon mi ne povas toleri plu. Hodia� man�a�o ne ekzistas! kun akra kaj ripro�a vo�o �i diris. Jam anta�e Gunadhar suferis multon de la malri�eco. Sed malri�eco estis tre kutima afero por li. Nun la unuan fojon li komprenis, ke oni ne povas vivi nur per amo. Li ne sciis, kion respondi. Dume pro lia silento la edzino koleri�is iom pli kaj rekomencis siajn ripro�ojn. Gunadhar estis tre konsternita. Li ne sciis, kiamaniere li povu trankviligi sian edzinon, nek kiamaniere li plibonigu sian staton. �ar �is nun li vivis la vivon de senta�gulo. Kelkaj tagoj pasis. Gunadhar cerbumis por trovi rimedon kontra� sia malri�eco, sed ju pli li pensis, des pli lia koro fa- ri�is peza. 4 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Post longa pensado li trovis nur unu vojon por solvi la pro- blemon. De sia infaneco li a�dis multon pri la potenca dio Bidhatapuruso, kiu povas plenumi �iujn dezirojn de la homoj. �u estas vero? Mi devas provi, li murmuris por si mem. Kaj iun tagon li foriris por pre�i al la dio. Sed li ne diris e� unu vorton al sia edzino pri la afero. Li eniris tre profundan kaj malproksiman arbaron, kie tute ne ekzistis homoj, kaj tie li komencis pre�i al la dio. Fermin- te siajn okulojn li alvokis lin kun sia tuta koro. Ho, �iopova, �u vi restos silenta anta� la alvoko de malri�ulo? �u vi ne a�- das mian peton? Fine la dio ne povis ne cedi al la fervora pre�o. Li aperis anta� Gunadhar en homa formo kaj diris: Ho, Gunadhar, mi estas tre kontenta kun via pre�ado. Do, kial vi vokis min? Kio estas via deziro? Kiam Gunadhar a�dis tiujn vortojn, li tuj malfermis siajn okulojn kaj vidante la dion li salutis lin kaj diris: Ho, Gvidan- to de la homa sorto, mi salutas vin. Mi nur petas al vi, ke vi forigu mian malri�econ. Ho jes, mi donas al vi tiun senenhavan poton, kiu forigos vian malri�econ. Jen �i estas! Sed ne turnu la poton pli frue ol post la reveno en vian hejmon! La dio transdonis la poton kaj subite malaperis en la aeron. Gunadhar prenis la poton kaj denove salutis la nevideblan dian potenculon. Sed la afero iom surprizis lin. Kial estas la poto senenhava? Tamen pro la dia ordono li ne turnis la po- ton. Tre kontenta li reiris hejmen. Nun li pensis pri sia edzi- no. Certe �i miros, kiam �i a�dos pri la afero. Sed survoje li denove ekpensis pri la mistera ordono de la dio. Li ne povis rezisti al la tento. Subite li turnis la poton, kaj 5 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO de la poto falis seninterrompe rizman�a�oj. La tre bona odoro de la man�a�oj �irka�is la tutan lokon. Ho, estas mi- rinde! Gunadhar diris al si mem, kaj poste li ree turnis la poton. La rizfalado fini�is. Kial la dio ne permesis al li turni la poton? Estis tre varma somera tago. Survoje li trovis belan lagon, kaj tie li volis bani sin. Proksime estis vila�o. Li nun unue iris en la vila�an bazaron. Tie li petis vendiston konservi la poton, �is kiam li revenos. La vendisto konsentis. Poste Gunadhar foriris por bani sin en la lago. Dume la vendisto volis meti la poton en sekuran lokon, por ke �i ne rompi�u. Sed kiam li prenis �in en la manon kaj ne- vole turnis �in, tuj ekfalis rizoj tre bonodoraj el �i. Kio estas tio? surprizite kriis la vendisto. La rizoj falis senfine. La ven- disto tuj komprenis, ke tia poto certe estas donaco de dio. Alie io tia ne povus okazi. La poto tentis lin multe. Li faligis multege da rizoj kaj plenigis �iujn ujojn, kiujn li havis en sia hejmo. Poste li pensis: Ho, certe mi mem devas havi la po- ton. Estus tre bona komerco sen kapitalo! Post bano Gunadhar revenis al la vendisto por rehavi sian poton. Sed kiam li petis �in, la vendisto tre surprizite respon- dis: Via poto? Kiu poto? Mi scias nenion pri via poto. Ho, kion vi diras? Mi ja metis mian poton �i tien, en vian butikon, la� via konsento anta� unu horo, kun granda mir- ego diris Gunadhar. Ho, vi estas trompisto! Foriru, foriru tuj! Alie mi vokos la policiston! minacis la vendisto. Gunadhar sentis sin tute senhelpa kai povis fari nenion kontra� la vendisto. Kun granda mal�ojo li reiris al la profun- da arbaro. Kaj tie, ferminte siajn okulojn, li denove komencis 6 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO pre�i al la potenca dio. La dio reaperis en homa formo anta� li kaj demandis: Ho, kial vi ree vokis min? Kio estas via de- ziro? A�dante la vo�on de la dio Gunadhar malfermis siajn oku- lojn, salutis kaj diris: �ioscia dio, certe vi konas la ka�zon. Vendisto trompis min kaj prenis vian donacon. �u vere? Nu, jen estas alia poto! La dio donis al li novan samspecan poton kaj poste tuj malaperis. Gunadhar denove fari�is tre �oja kaj ree ekiris hejmen. �i tiun fojon la dio diris nenion pri la turnado de la poto. Tial li scivoleme turnis �in. Sed estis mirinde! El la poto falis esta�oj, kiuj rapidege kreskis, fari�is gigantoj kaj komencis bati Gu- nadharon. Li tuj returnis la poton, kaj la gigantoj samtempe eni�is en �in. Nun Gunadhar komprenis la signifon de la dia donaco. Li iris rekte al la sama bazaro kaj donis la poton sub gardo de la sama vendisto. Anka� nun li diris, ke li balda� re- venos kaj prenos �in. La vendisto anta� si vidante la saman homon kun samspe- ca poto tre miri�is, sed diris nenion kaj prenis la poton sub gardo. Gunadhar foriris por bani sin. Kiam li estis for, la vendisto tre scivoleme turnis la poton. Sed anstata� rizoj elfalis giganto post giganto el la poto, kaj la gigantoj komencis bati lin. Pro la seninterrompa batado de la gigantoj la vendisto tute forgesis returni la poton. De la turnita poto venis sen�ese novaj gigantoj, kaj la tuta vendejo pleni�is. �iuj gigantoj batadis kaj batadis la vendiston, kaj tiu �i kriegis pro doloro. Multaj homoj kolekti�is anta� la vende- jo, sed ekvidinte la gigantojn ili rapidege forkuris de tie. Es- tas ja mirindega afero! 7 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Dume Gunadhar revenis. Kaj kiam li vidis la aferon, li tuj returnis la poton, kaj la gigantoj momente eni�is. Kun tre trankvila vo�o Gunadhar demandis: Nu, �u vi nun estas sufi�e sa�a? Do, redonu anka� la alian poton! La ven- disto petis pardonon kaj tuj redonis �in. Kun amba� donacoj de la dio Gunadhar venis hejmen. La edzino miregis vidante la potojn kaj a�dinte la tutan histori- on. De tiu tago ilia sorto tute �an�i�is. Nun Gunadhar estas la plej feli�a homo en la mondo kaj tre konata en sia lando kiel ri�egulo. 8 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Fakiro kaj princo ufoje estis re�o. Li havis du re�inojn, nome Suorani kaj Du- Iorani. En lia re�lando �iuj estis prosperaj. Anka� la re�o mem estis tre feli�a. Nur unu mankis al la re�o. Li havis nek filon nek filinon. Tamen tempo ne staras. La sa�aj homoj en la re�lando �emis kaj pensis pri la estonteco de la re�a fami- lio. Estas tute malluma la estonto! Kiu sidos sur la trono de la re�o poste? Someran tagon venis al la palaco fakiro kaj petis almozojn. Suorani elvenis al la fakiro havante almozojn en la mano por doni al li. Patrino, via filo vivu longe kun sama gloro kiel nia re�o, benis la fakiro. A�dinte tiun benon Suorani ru�i�is kaj ru�i�is kaj poste diris: Ho, sanktulo, via beno estas senvalora. Ho, re�ino, �u vi ne havas infanon? Do, tiam mi ne povas akcepti vian donacon. La sanktuloj ne rajtas akcepti donacon de virino, kiu ne havas infanon. Tamen mi benas vin, ke vi balda� havu filon, kiu naski�os kun grandaj re�aj kvalitoj. Sed la vivo de via filo rilatos al sekreto. En la tre bela lago anta� la palaco ekzistas granda ruhit-fi�o*. Kaj en la fi�o ekzistas ora girlando kaj �i estos la vivsekreto de via filo, diris la fakiro kaj foriris. Neniu alia a�dis pri tiu afero. Nur Suorani estis pli gaja ol anta�e pensante. ke fine �i estos patrino de princo. * En Bengalujo unuspeca granda fi�o nomi�as ruhit . 9 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Post unu jaro naski�is la filo de la re�o. La re�o nun estis senfine �oja. �ar fine li estis patro! Ne nur tra la re�a palaco, sed tra la tuta re�lando kvaza� pasis vento de �ojo. Post unu monato venis la nomtago de la re�a filo. Estis granda festeno. Tiel granda festeno anta�e neniam okazis en tiu re�lando. La re�o disdonigis oran�ojn al �iuj homoj en la re�lando. Kaj de tiu tago oni nomis la filon A�itkumar. A�itkumar nun tiel kreskas en la sino de re�a komforto kiel nova luno kreskas en la �ielo printempa. La re�o estas tre �oja kaj Suorani a�ka� same �oja, �ar fine �i estas patrino. La ta- goj pasas feli�e. Estas en la re�lando nur unu homo, kiu es- tas tre malgaja kaj pli malfeli�a ol anta�e, nome Duorani, la alia edzino de la re�o. Vi komprenas la ka�zon. Post la nas- ki�o de A�itkumar �i estas iom flankenigita de la re�o. Al �i tio estas tre grava, ne tolerebla. xia sento iom post iom fari�as pli forta rilate al tiu afero kaj �i nun e� ne povas vidi A�it- kumar. �ar li estas la sola ka�zo al �ia malalti�o. Nun �i kom- encas pensi pri rimedo. xi a�dis iun flustron pri la sekreto de la vivo de A�itkumar. Sed nenion �i scias precize. A�itkumar, la malgranda �arma knabo, estas granda aman- to de kolomboj. Kaj li havas du kolombojn. Unu tagon la ko- lomboj flugas en la �ambron de Duorani. Kiam Duorani vi- das la kolombojn de A�itkumar, �i volas kapti la okazon por realigi sian celon. xi kaptas la birdojn. A�itkumar nevidante siajn birdojn ser�as kaj ser�as kaj fine venas en la �ambron de sia duonpatrino. Kaj vidante la birdojn en la mano de Duorani, li petas ilin de �i. Duorani ne volas tion kaj diras kun nekontenta vo�o: Viaj birdoj multe �enas min, A�it. 10 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Ne, mamma*, ili ne venos al vi denove. Mi prizorgos la birdojn, diris A�itkumar. Jes, mi donos ilin al vi; sed �u vi povas promesi pri iu afe- ro? demandis Duorani. Kion vi volas de mi, mamma? Kion mi devus promesi al vi? respondis A�it surprizita. Do, iru al via patrino kaj demandu pri la sekreto de via vivo, sed promesu, ke vi neniam kaj al neniu mencios pri mia demando, diras Duorani. Ho, nur tion, tio estas tre facila. Mi tuj iros al mia patri- no, respondis A�it. Nun A�it estas tre �oja rehavinte siajn birdojn. Kaj kun la birdoj li rekte iras al la �ambro de sia patrino. De ekstere li jam vokas: Mamma, mamma . A�dante la vo�on de A�it, Su- orani tuj venas eksteren kaj �irka�prenas la filon kisante lin kun patrina amo. Subite A�it demandas al la patrino: Mam- ma, mi a�dis, ke mia vivo rilatas al iu sekreto. �u vere? Mi volas a�di pli pri tio. Kiu diris tion al vi? La viza�o de Suorani subite fari�as tre pala. Ho, mamma, mi nur a�dis tion kaj mi volas nepre koni la aferon. Estu cindroj en la bu�oj de niaj malamikoj! Ho Dio, savu mian filon! la re�ino parolas por si mem kaj �irka�prenas forte la filon, timante venontan dan�eron. Sed A�it nepre volas a�di pri la afero. Alie li ne man�os. Tiam en fatala momento la patrino rakontas al la filo la sekre- ton de lia vivo: pri la fakiro, pri la girlando, kiu ekzistas en la granda ruhit-fi�o en la lago anta� la palaco. * mamma, hinda intima vorto por panjo. 11 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO A�it, la� promeso rerakontis al Duorani, kion li a�dis de sia patrino. Nun Duorani pensadis �iumomente, kiamaniere �i povus utiligi tiun sekreton. A�itkumar estis la sola ka�zo al �ia malfavora sorto. Post longa pensado unutage �i invitis al si la kuraciston de la re�a familio. Longan tempon �i interparolis kun li sekrete kaj fine �i petis lian helpon. Se �i sukcesos, �i donos multege da mono al la kuracisto. Monavido malbonigas e� bonan homon. Do, tentita de la mono, la kuracisto promesis helpi. Li konsilis al �i, ke �i ku�u en lito farita kun sekaj jutbran�oj. xi diru, ke �i havas grandan doloron en la tuta korpo. La� la konsilo nun �io estas prepa- rita. En la sekvinta mateno venis la nova�o al la re�o, ke Duo- rani estas tre malsana. La re�o iris por viziti �in. Anka� la kuracisto estis vokita. �u estas tre dan�era mal- sano? Duorani montras sin tre maltrankvila pro la malsano. Pro �iaj maltrankvilaj movoj la ka�itaj sekaj jutbran�oj faris sonon, kaj la kuracisto diris al la re�o, ke tiu sono estas de la ostoj en la korpo de la re�ino. La kuracisto tre zorge ekzame- nis la pacienton kaj poste deklaris, ke tiu malsano preska� ne estas kuracebla. Nur unu rimedo ekzistas: oleo de ruhit-fi�o. Tio estas tre facile havebla. En la lago anta� la palaco ek- zistas tia fi�o. Ordonu al miaj fi�kaptistoj, ke ili kaptu �in, diris la re�o. Nun la fi�kaptistoj venis al la lago por kapti la ruhit-fi�on. Samtempe A�it estis tre okupata per ludoj kun siaj kamara- doj en la alia flanko de la lago. Kiam la fi�kaptistoj kaptis la rubit-fi�on per reto, subite A�it falis sur la teron kaj fari�is 12 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO senkonscia. Krei�is granda sensacio. La nova�o venis al la ge- patroj. Oni portis A�iton en la palacon. Dume la kaptita fi�o estis portita al la �ambro de Duora- ni. Kaj tie la kuracisto mortigis la fi�on. Kiam li tran�is la fi- �on, li trovis la oran girlandon. Li transdonis �in al Duorani kaj �i metis �in sur sian kolon kiel ornama�on. En tiu momento A�it mortis. Estis granda mal�ojo, ne nur por Suorani kaj por la re�o, sed por la popolo de la tuta re�- lando. La re�o havis apartan domegon en granda parko kaj en tiun domon oni metis la senvivan korpon de la kara re�a filo A�itkumar. Poste multaj jaroj pasis. * En la �ielo la fratino de Bidhatapuruso* havis belegan filinon, kaj la diino estis tre scivolema a�di de Bidhatapuruso pri la sorto de sia filino. Iun tagon �i venis al sia frato kaj deman- dis: Ho, mia frato, ho gvidanto de homa sorto, diru al mi kun kiu mia filino edzini�os? Kio estas �ia sorto? Bidhata- puruso ne volis respondi tiun demandon. Sed pro la scivole- mo de sia fratino, li devis respondi. Estas beda�rinde, sed via treege bela filino edzini�os al mortinto, respondis Bidhata- puruso. Al kiu? Al mortinto? �u tio povas esti vera? la diino kriis. Mi ne povas helpi. Tamen estas tiel, respondis Bidhata- puruso denove. A�dinte la sorton de sia filino, la diino preska� fari�is mal- * En malnova hinda popola mito ekzistas tiu koncepto. Bidhatapuruso signifas Dion kun boma formo, kiu lo�as en sia �iela domo. 13 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO sana. xi decidis translo�i�i de la �ielo al la tera mondo kune kun sia sola filino. Iun tagon ili ekvoja�is. Ili trapasis multajn vila�ojn, multajn arbarojn. Estis somera tago. La filino fari�is tre soifa pro la varmo. La patrino pensis, ke estas pli bone peni por atingi la jam videblan urbon por tie ricevi puran kaj fre�an akvon. Ili rapide promenadis. Balda� survoje ili renkontis belan parkon. En la parko staris treege bela domo. Sed neniu homo estis tie. La patrino diris al la filino, ke �i restu en la ombro de la ar- boj. Kaj �i mem iros al la proksima vila�o por havigi akvon. Nun la patrino foriris. La filino estis sola. La trankvila sen- homeco de la loko kaj de la domo iom surprizis �in. Scivole- me �i iris al la domo kaj iom pu�is la pordon de la domo. La pordo tuj malfermi�is. xi eniris la �ambron. Treege bela �am- bro, sed ne estis homoj. Tio �ajnis al �i tre mistera. xi trapasis �ambron post �ambro. Tiel belajn �ambrojn �i anta�e neniam vidis. �iuspecaj man�a�oj tie ekzistis. �iuj ob- jektoj estis tre delikate aran�itaj. Subite en unu �ambro �i tro- vis dormantan viron. La unua vido teruris �in. Sed poste iom pli kura�e �i iris apud la liton de la dormanta viro. Ho, kio es- tas tio? Estas mortinto Sed la korpo estas tiel fre�a! xi volis krii, sed la terurego sufokis �ian vo�on. Dume la patrino revenis kun akvo al la parko, kie �i lasis sian filinon. Sed kie �i estas? La patrino ser�is kaj ser�is en la �irka�a�o, sed ne trovis �in. Tiam la diino kredis, ke certe la filino foriris al iu najbara loko por havigi trinka�on. Samtem- pe venis la nokta mallumo. Por trovi sian filinon �i rapidis for de la parko. Sed en la nokto veki�is la viro dormanta en la palaca �am- bro. Li mem lumigis la �ambron. �is tiam la junulino e� ne 14 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO povis paroli. Nun �i de la flanko de la �ambro vidis, ke tio estas treege bela junulo. Ho, mia kara leganto, �u vi povas diveni, kiu estas tiu viro? Li estas A�itkumar, la mortinta filo de la re�o. En la lumigi- ta �ambro A�it subite ekvidis la belulinon. Kiu estas vi? Kial vi estas �i tie? li demandis surprizita. Nun �i komencis kura�e rakonti la tutan historion de sia vivo. Mia patrino demandis al sia frato Bidhatapuruso, la gvi- danto de homa sorto, pri mia estonteco. Kaj li respondis, ke mi edzi�os al mortinto. Pro tio mia patrino foriris kune kun mi de la �iela domo al la tera mondo. Poste �i anka� rakon- tis kiamaniere �i envenis la �ambron. A�dinte la tutan rakonton de la belulino, A�itkumar subite diris: Mi estas via mortinta edzo, certe mi estas. Kaj poste li komencis rakonti la historion pri sia propra vivo, pri sia naski�o, pri la fakiro kaj la vivsekreto, la girlando en ruhit- fi�o, pri la �aluzo de la duonpatrino Duorani kaj pri la ka�zo de sia morto. Poste li finis dirante, ke kiam Duorani uzas tiun girlandon dum la tago, tiam li estas senviva. Sed dum la nok- to, kiam Duorani ne uzas �in, tiam li estas vivanta. La tuta historio treege mirigis �in. Nun �i anka� pensis pri la profeta�o de Bidhatapuruso. Certe la junulo estos �ia edzo! Estas la certa signifo de la vortoj de Bidhatapuruso. xia mola koro pleni�is de kompato. Samtempe �i fari�is tre kolera al Dourani. Kiamaniere oni povas havigi tiun girlandon? �i de- mandis. Por momento silento regis la �ambron. Kiamaniere? Ili pensis kaj pensis pri la afero profunde kaj longe. En la fino de la nokto A�itkumar diris al la belulino: Balda� mateno ve- 15 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO nos kaj mi por la tago estos senviva. En la mateno vi iru al mia kara amiko, la filo de ministro, la kamarado de mia infaneco. Nun mi skribos leteron pri la tuta afero, kaj vi portu �in al li. Mateno venis. A�itkumar denove estis senviva. La beluli- no kun la letero de A�itkumar foriris por atingi la re�an pa- lacon. xi vestis sin kiel kampara almozulino. Fine �i venis al la �ambro de la filo de ministro kaj vidis, ke li estas sola leg- ante. xi envenis kura�e la �ambron kaj metis la leteron sur lian tablon. La filo de ministro surprizi�is pro la senpermesa enveno de la almozulino. Tamen li prenis la leteron kaj tra- legis �in. Leginte la leteron, li kun mirego demandis: �u mia kara amiko ankora� vivas? �u estas vero? La junulino rigardante �irka�en nur respondis: Ne paro- lu, nur venu nokte al via amiko, kaj poste �i rapide foriris. La tuta afero �ajnis treege mirinda kaj mistera al la minis- tra filo. Li atendis senpacience la nokton, kaj kiam �i venis, li iris al la parka palaco, kie lia senviva amiko lo�is. Kia �ojego por ili sin renkonti! Nun la filo de ministro eka�dis �ion pri A�itkumar, kaj cetere pri la alveno de la belulino kaj pri �ia vivhistorio. La tutan nokton ili parolis pri la girlando, la viv- sekreto de A�itkumar. Kiamaniere oni povus havigi �in? De tiu tago �iunokte la filo de ministro kutime venis tien. La tagoj pasis. Sed neniu alia konis pri tiu mirinda afero. Nur tiuj tri personoj. En unu nokto okazis la edzi�a festeno inter A�itkumar kaj la belulino. Tie la sola gasto estis la filo de la ministro. Li fa- ris �ion, kion li povis por beligi la festenon. La edzi�a ceremo- nio estis farita per simpla �an�o de florgirlandoj. Poste kelkaj jaroj pasis. A�itkumar fari�is patro de du be- legaj kaj �armaj filoj. Nun la filo de la ministro diris: Iama- 16 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO niere ni devas havigi la girlandon. Sed, kiamaniere? Ili ja pri- pensis multe, sed senrezulte. Sed foje iun tagon, kiam A�itkumar estis senviva, lia edzi- no vestita kiel barbirino kaj kun barbiriloj foriris al la re�a pa- laco. xi anka� ne forgesis kunpreni siajn filojn. Unue �i venis al la �ambro de Suorani kaj demandis, �u xia Mo�to volas havi helpon por barbiri siajn ungojn kaj hararon. Suorani re- spondis, ke �i ne havas emon por beligi sin. Sed kiam �i vidis la filojn de la barbirino, tuj en �ia memoro aperis la figuro de �ia morta filo A�itkumar, kaj kun �emo �i diris: Ho barbiri- no, tamen mi estos dankema, se vi vizitos min kelkfoje kune kun viaj infanoj. Poste la barbirino venis al la �ambro de Duorani kaj diris: Ho re�ina Mo�to, �u vi deziras havi helpon de barbirino? Duorani estis tre amata de la re�o post la morto de A�it- kumar. Kaj de tiu tempo �i estis tre kontenta. Nun kiel aliaj belulinoj �i havis �iujn emojn por beligi sin. xi volis havi hel- pon kaj diris: Ho, barbirino, venu morga� je la deka horo . Certe la� via Mo�ta ordono, morga� , respondis la bar- birino. Poste kune kun siaj infanoj �i foriris hejmen. Dum la interparolo �i tre zorge rigardis la girlandon �e la kolo de Du- orani. Dum la nokto �i diris nenion al sia edzo pri la aventuro. En la sekvanta mateno �i vestis sin same kiel en la anta�a tago. Anta� la foriro �i instruis al sia unua filo, ke kiam ili es- tos �e Duorani, li kriante petu la girlandon de la re�ino. Precize je la �usta tempo �i venis al Duorani. Kaj post sa- luto �i komencis ordigi la longan hararon de Duorani. Subi- te la unua filo diris al sia patrino: Ho, mamma, mi volas havi la girlandon . 17 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Kion vi volas havi? demandis la barbirino kun ripro�a vo�o. Denove la filo diris la samon. Li volas havi la girlandon. Ree vi diras? Kial vi havas tian deziron, kiam vi estas filo de barbirino malri�a? �i minace demandis la filon. Denove, nun kun iom pli alta vo�o, la filo ripetis firme la samon. La patrino fari�is kolera. Kaj nun �i batis per la mano la filon. Pro tio la knabo komencis krii la�te. Duorani iom kompatis lin kaj diris al lia patrino: Ne punu lin. Li nur estas knabo . La knabo konstante kriis. Duorani por momento fari�is iom distra kaj pensis pri la girlando kaj pri A�itkumar. Por si mem �i murmuris: A�it de longe estas for de la mondo. Ne ekzistas dan�ero. Tute ne. Dume la barbirino diris, denove ripro�ante la filon, ke se li krios plu, �i batos plu. Sed tio ne helpis. La filo da�rigis sian infanan krion. Nun Duorani ne volis plu, ke la patrino punu lin. Pro tio �i diris al la krianta knabo: Jes ja mi donos �in al vi. Jen vi ha- vas. Poste Duorani malla�te diris al la patrino: Kiam via filo dormos, prenu �in kaj poste redonu �in al mi. La barbirino kun multa danko salutis al Duorani kaj diris: Certe mi redonos �in, ho re�ina Mo�to. Sed vidu, kian mal- bonan bubon mi havas! La afero fini�is tiel. Post la labora- do la edzino de A�itkumar rapidegis hejmen. Kiam �i venis hejmen, �i tuj metis la girlandon sur la kolon de sia dumtage senviva edzo. A�itkumar tuj veki�is. Ho, kia granda �ojo estis! Dum la nokto venis la filo de la ministro kiel kutime. Nun 18 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO �iuj estas senfine �ojaj. La filo de la ministro diris al siaj gea- mikoj, ke ili pretigu sin por viziti la re�on. Tiun tagon la� la aran�o de la ministra filo aperis en la palaca parko kvincent elefantoj belege ornamitaj, kaj mil �e- valoj rajditaj de soldatoj belege vestitaj. Samtempe letero ve- nis al la re�o, ke lia filo A�itkumar kune kun sia familio bal- da� venos al la gepatroj por viziti ilin. La re�o legis la leteron alportitan de la ministra filo. Sed unue li tute ne komprenis la aferon. �u estas son�o! murmuris la re�o. La filo de la ministro nun rakontis al la re�o la tutan historion. Neatendita �ojo plenigis la koron de la re�o. Por momento lia viza�o fari�is malluma, kiam li a�dis pri la konspiro de Duorani. Balda� Suorani anka� eka�dis la novajon. Estis grandega �ojo por �i, ke fine �i denove vidos sian karan filon. En la fino de la tago alvenis A�itkumar kun siaj edzino kaj du filoj rajdante sur elefantoj al la palaco. Post ili sekvis pro- cesio, kiun kun grandioza pompo aran�is la ministra filo. La re�o, Suorani, la ministro, �iuj en la palaco elvenis por akcepti ilin. La stranga okazintajo fari�is konata tra la tuta re�lando. La tuta popolo kolekti�is en la korto de la palaco. �iuj homoj tre koleris a�dinte la malbonan kaj a�an konspi- ron de Duorani. La re�o por �iam ekzilis �in el la lando. * * * La infano a�skultas kun granda intereso la fabelon de sia avi- no. Kio okazis poste? li demandas. La re�o estis tre maljuna kaj ne volis esti plu re�o. Li si- 19 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO digis la filon, A�itkumar, sur la tronon por re�i kaj mem for- iris al arbaro por pasigi sia lastan tempon dum silenta med- itado, diris la avino. Estas fina de mia rakonto, Dormu bone, mia kara infano. 20 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Kio estas sa�o? i estis fama profesoro en filozofio. Li lo�is en anta�urbo Lde la granda kaj antikva urbo Pataliputra, kies moderna nomo estas Patna. Li vivis trankvile en sia domo kaj estis tre okupata per verkado de filozofia libro kaj sia laboro. �iuj ri- gardis lin kiel tre sa�an homon. Ofte li veturis en la urbon por fari paroladon pri sia filozofio. Dum tiu tempo ne ekzistis fer- a� tramvojoj. La homoj uzis plej multe siajn piedojn, anka� oni tre ofte veturis per boa- to, se estis rivero proksime. La fama rivero Gan�o pasas tra la urbo Patna. La hejmo de la profesoro estis sur la alia flanko de Gan�o sufi�e malproksime de la urbo. Li havis malgrandan boaton kaj anka� boatiston. Iun tagon li foriris per sia boato en la urbon por fari pre- legon. Kiam li finis sian prelegon, li iris rekte en sian boaton por voja�i hejmen. Estis posttagmeze. La boatisto ekpu�is la boaton kaj remis hejmen. Subite la profesoro demandis al li: Ho, boatisto, �u vi scias ion pri filozofio? Jes, sinjoro, mi a�dis la vorton, sed mi ne scias kia objek- to estas filozofio. Ah, tiaokaze unu kvarono de via vivo estas vana. �u vi konas ion pri logiko? Ne, sinjoro, sed mi scias, ke logiko estas nur por logiki- stoj. Ah, do unu duono de via viva estas vana. 21 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO Nun li ree demandis al la boatisto: �u vi konas ion pri astronomio? Ne, sinjoro, tute ne. Oh, kiel malri�a vi estas en la mondo. Tri kvaronoj de via vivo estas por nenio. Estas granda doma�o. La profesoro mediteme rigardis la �ielon pensante pri la malri�eco de tiu homo pro la manko de scio. Vere tiuj homoj vivas en granda mallumo de la mondo, murmuris la profe- soro por si mem. La boatisto nur �emegis, sed ne parolis plu. Por kelkaj mi- nutoj la profesoro kaj la boatisto amba� silentis. La boatisto remis la boaton kiel ordinare. Subite la �ielo mallumi�is per dikaj nuboj. Anka� forta ventego venis. Tondro ludis grandege en la �ielo. La akvo de la rivero forte movi�is. La ondoj �eti�is sur la boaton. La profesoro timi�is. La bo- atisto demandis al li: �u vi povas na�i, sinjoro? La profesoro respondis timeme: Ne, ne, boatisto tute ne. Kion mi faru? La boatisto diris: Tiam via tuta vivo eble estas tute vana. Kiel mi povus savi vin de tiu tre dan�era torento? Ha, boalisto, kion mi faru nun? kriis la profesoro pro timo. Subite tre forta ondo surpasis la boaton kaj subprenis �in kun la profesoro en nekonatan lokon sub la granda ri vero. La boatisto saltis el la boato kaj sukcesis savi sin. Kiu scias? Kio estas sa�o? 22 TRI BENGALAJ FABELOJ eLIBRO www.omnibus.se/inko ISBN 91-7303-111-9 23

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Eo Loira, Augusto J Cent dek tri
Eo Modrijan, Franco Fabeloj
Koparki EO 2621 EO 2626 Opis techniczny i podręcznik użytkownika
Eo Strindberg, August Pario
Eo Conan Doyle, Arthur La viro kun la tordita lipo id
Eo Tabelo perioda de la elementoj
Eo Puskin, Aleksandr La negxa bovado
Platova Viktorija Tanec Lakshmi
Eo Gogol, Nikolaj Skribajxoj de frenezulo id 2154
EO 6
Eo Russell, Bertrand Kial mi ne estas kristano

więcej podobnych podstron