12
Biała Księga proponując realizację modelu społeczeństwa uczącego się przez całe życie, wskazuje dwie drogi do osiągnięcia tego celu: koncentrację na kulturze ogólnej i rozwój przydatności do zatrudnienia oraz zdolności do aktywności ekonomicznej1.
Realizacja tych założeń wydaje się możliwa jedynie pod warunkiem wypracowania właściwej polityki państw w stosunku do systemów edukacji, w tym do szkolnictwa wyższego i idei kształcenia ustawicznego, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości kształcenia.
Idea zjednoczenia Europy wiąże się z pomysłem Winstona L.S. Churchilla, który w 1946 roku zaproponował utworzenie Stanów Zjednoczonych Europy. Zaowocowało to utworzeniem w 1948 roku Organizacji Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, przekształconej później w Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). W
1949 roku 34 państwa utworzyły Radę Europy. Kolejne etapy współpracy krajów europejskich przedstawiały się następująco:
1950 - wystąpienie francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Schumana z
inicjatywą powołania organizacji mającej sprawować kontrolę nad podstawowymi i strategicznymi gałęziami przemysłu.
1951 - podpisanie Traktatu Paryskiego (6 państw) o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty
Węgla I Stali ( EWWiS).
1957 - podpisanie Traktatu Rzymskiego (te same państwa), ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej - EURATOM.
1965 - podpisanie przez EWWiS, EURATOM i EWG tzw. Traktatu Fuzyjnego, na mocy którego Komisja i Rada Ministrów EWG stały się wspólnymi organami wszystkich trzech Wspólnot.
1992 - podpisanie Traktatu z Maastricht, powołującego do życia Wspólnotę Europejską.
1993 - przyjęcie przez Wspólnotę Europejską nowej nazwy: Unia Europejska (EU -
European Union).
Tamże, s. 26-41.