15
zawodowego nauczycieli;
nauczycielskiego rynku pracy (przyjęcia w poszczególnych krajach jednakowych kryteriów określania warunków pracy nauczycieli i sposobu ich wynagradzania, porównywalnych uprawnień socjalnych i gwarancji zawodowych;
- jednakowych sposobów przygotowania oraz dystrybucji podręczników i pomocy naukowych.
Po osiągnięciu minimalnego poziomu zgodności w wyżej wymienionych dziedzinach możliwe byłoby przyjęcie przez kraje członkowskie pewnego uniwersalnego modelu „Szkoły europejskiej”.
W realizacji priorytetów i wypracowaniu standardów edukacyjnych kraje UE mogą uczestniczyć przez realizację programów specjalnych np.:
I. SOKRATES (1995)- którego celem jest doskonalenie jakości kształcenia dzieci, młodzieży i dorosłych. Współtworzą go programy:
- COMENIUS (szkolnictwo podstawowe i średnie)
- EURYDICE (związany z założeniem operacyjnej sieci informacyjnej o systemach
edukacyjnych)
- ERASMUS ( szkolnictwo wyższe - umożliwienie studentom odbywania stażu i
studiów w innych europejskich szkołach wyższych)
- LINQUA (nauczanie języków obcych)
- ODL (edukacja niestacjonarna)
- NARIC (narodowe punkty informacji o uznawaniu dyplomów i tytułów
akademickich)
- ADULT EDUCATION (kształcenie ustawiczne)
II. LEONARDO (1994) - dotyczy szeroko rozumianego przygotowania zawodowego. Współtworzą go programy:
- COMETT (kształcenie na poziomie wyższym)
- PETRA (kształcenie zawodowe oraz przygotowanie młodych do życia i pracy)
- IRIS (sieć programów związanych z kształceniem zawodowym kobiet)
- LINQUA (nauczanie języków obcych w zakresie kształcenia zawodowego)
- EUROTECNET (kształcenie zawodowe w zakresie nowych technologii)
III. TEMPUS (1990) - przeznaczony dla wspierania procesów unowocześnienia i restrukturyzowania uczelni wyższych w krajach postkomunistycznych Europy Środkowo-Wschodniej.
Polska, deklarując wolę członkostwa w Unii Europejskiej, zobowiązała się do