Kąt natarcia (y)
Kąt natarcia ma duży wpływ na opór skrawania, formowanie wióra, temperaturę skrawania oraz trwałość narzędzia. Zwiększenie kąta natarcia w kierunku dodatnim (+) poprawia ostrość krawędzi skrawającej, lecz powoduje obniżenie jej wytrzymałości. Z kolei zwiększenie kąta natarcia w kierunku ujemnym (-) powoduje zwiększenie oporu skrawania.
Kąt natarcia należy zwiększyć w kierunku ujemnym dla materiałów twardych oraz w przypadku, gdy wymagana jest podwyższona wytrzymałość krawędzi skrawającej, np. przy obróbce przerywanej i skórowaniu surowych powierzchni.
Zwiększenie kąta natarcia w kierunku dodatnim stosuje się dla materiałów miękkich i łatwo obrabialnych oraz, gdy przedmiot obrabiany lub obrabiarka mają małą sztywność.
Źródło: Dudik K„ Górski E.: Poradnik tokarza. WNT, Warszawa 2000
Kąt przyłożenia (a)
Kąt przyłożenia zapobiega tarciu powierzchni przyłożenia o powierzchnię przedmiotu obrabianego. Zwiększenie kąta przyłożenia powoduje zmniejszenie zużycia ściernego na powierzchni przyłożenia, przy równoczesnym obniżeniu trwałości krawędzi skrawającej. Kąt przyłożenia należy zmniejszyć dla materiałów twardych oraz, gdy krawędź skrawająca musi mieć wysoką wytrzymałość.
Zwiększenie kąta przyłożenia zaleca się dla materiałów miękkich oraz w przypadku, gdy materiał obrabiany utwardza się przez zgniot.
Rys. 5. Zależność zużycia powierzchni przyłożenia od kąta przyłożenia Źródło: Dudik K., Górski E.: Poradnik tokarza. WNT, Warszawa 2000
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
10