Rys. 33: Palnik 2 rozpylaniem ciśnieniowym (źródło: Weishaupt)
4.2 Palniki
Zadaniem palników jest przekształcenie energii zawartej w paliwie w ciepło użyteczne. Kotły płomienicowo-płomieniówkowe opalane są zazwyczaj paliwami płynnymi i/lub gazowymi. W rzadkich przypadkach opala się kotły także pyłem węglowym lub drewnem, ale ze względu na małe rozpowszechnienie ich stosowania nie będą one tu omawiane.
Powietrze do spalania
Gaz lub olej spala się tylko w obecności tlenu (powietrza). Dlatego każdy palnik wyposażany jest w dmuchawę powietrza do spalania. Zależnie od usytuowania dmuchawy rozróżnia się palniki monoblokowe i duobiokowe (monoblok: dmuchawa na palniku; duoblok: dmuchawa zamontowana osobno).
Zadaniem dmuchawy jest dostarczenie powietrza w ilości koniecznej ste-chiometrycznie, plus około 10% nadmiaru i pokonanie oporu przepływu spalin instalacji kotłowej. Składa się on m.in. z oporów przepływu kotła, ekonomizera i tłumika szumów przepływu.
Dla zapewnienia niskoemisyjnego spalania i dużej żywotności palnika należy utrzymywać temperaturę zasysanego powietrza do spalania w zakresie 5 do 40°C. Ponadto powietrze nie może być zanieczyszczone substancjami korodującymi, jak halogenki i chlorowce.
Olej opalowy
Oleje opałowe dzieli się na następujące kategorie:
HEL: olej opałowy ekstra lekki
Hu = 42,7 MJ/kg Olej S: olej opałowy ciężki
Hu = 40,2 MJ/kg
W poszczególnych krajach występują różnice w składzie olejów.
Minimalne wymagania dla ww. olejów opałowych określa norma DIN 51603 cz. 1 i cz. 3. Ponadto, zwłaszcza poza Europą, stosuje się oleje, nie zaliczane do powyższych kategorii. Zależnie od gatunku oleju stosuje się różne warianty palników. Rozróżnia się palniki z rozpylaniem ciśnieniowym, parowym i obroto-
Rozpyiacze ciśnieniowe
W rozpylaczach tych olej podawany pod ciśnieniem przez pompę zostaje drobno rozpylony przez dyszę. Palniki te stosuje się głównie do oleju lekkiego (rys. 33 i 34).