1404383517

Tereiui Mlchałow-nUa - historyk literatury. Emerytowany profesor zwyczajny w Instytucie Badań Literackich PAN, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Polskiego Pen Clubu i Komitetu Mediewistów Polskich. Autorka licznych publikacji naukowych, w tym monografii, np. Staropolska teoria genologiczna (1974), Ego Gertruda (2001); zbiorów studiów: Poetyka i poezja (1982), Mediaevalia i inne (1998); współautorka antologii: Źródła wiedzy teoretyczno-literackiej w dawnej Polsce (1999); redaktor naukowy kompendium: Słoitnik literatury staropolskiej (1990,1998), oraz wielu tomów zbiorowych, jak np. Literatura i kultura późnego średniowiecza w Polsce (1993), Wyobraźnia średniowieczna (1996) czy Mediewistyka literacka w Polsce (2003).

Książka omawia europejskie źródła wiedzy o literaturze, upowszechnianej w Polsce średniowiecznej w toku nauki na poziomie triiium, a w szczególności -treści doktrynalne traktatów teoretycznych układanych przez rodzimych uczonych, głównie w XV stuleciu. W centrum zainteresowania znalazły się dwie dyscypliny: ars grammatica oraz ars rhetorica. W obrębie gramatyki uwzględniono dwa jej nurty: językoznawczy oraz literaturoznawczy (według formuły Kwintyliana: recte loquendi scientia - poetarum enarratio). Badając drugi z nich, nie natrafiono wprawdzie na układane w Polsce traktaty o poezji, ale potwierdzono doniosłą rolę edukacyjną kopiowanych i wykładanych niemal do końca XV w. europejskich „poctrii” z XII i XIII w., a zwłaszcza wierszowanych: Poelria nota Godfryda z Vinsauf oraz IxiborinUis Ebcrharda z Brcmcn. Omawiając sztukę retoryczną, autorka nic ogranicza się do dzieł tytułowanych ars rhetorica, ale opisuje również średniowieczne odgałęzienia głównego nurtu teorii, jakimi były: ars dictaminis, ars memoratim oraz arspraedicandi.

Dołącz do nas! Lufait to! |

www.wydawnictwoumk.pl