Wykład VI 14.04.05.
Duża energia swobodna na powierzchni międzyfazowej emulsje - układy niestabilne z termodynamicznego punktu widzenia - rozfrakcjonowywanie poprzez jeden lub więcej z poniższych mechanizmów:
i. różnica gęstości (sedymentacja)
■ efekt siły grawitacyjnej na fazy o różnej gęstości » szybkość przemieszczania się kulek fazy rozproszonej ->prawo Stokes’a:
v_ 2r2gAp 9-77
2. flokulacja
■ łączenie się cząstek fazy rozproszonej w większe zespoły, ale bez niszczenia powierzchni (bez zwiększania objętości indywidualnych cząstek)
■ przyczyna - niski ładunek elektryczny na powierzchni cząstek fazy rozproszonej
■ przykład - mleko niehomogenizowane
3. koalescencja
* najpoważniejsza droga destabilizacji emulsji
• niszczenie powierzchni międzyfazowej i łączenie się cząstek fazy rozproszonej zmniejszenie się powierzchni międzyfazowej; zanim nastąpi koalescencja - kuleczki fazy rozproszonej muszą wejść w kontakt na drodze sedymentacji, flokulacji lub ruchów Brona
METODY STABILIZACJI EMULSJI
Trzeba pokonać tendencję do utrzymania minimalnej powierzchni międzyfazowej dodatek emulgatorów - substancje aktywne powierzchniowo, gromadzące się na powierzchni faz i zmniejszające a- zapobiega to koalescencji i zwiększa czasem gęstość ładunku na powierzchni.
Stabilizowanie emulsji przez:
1. stałe cząstki o małych rozmiarach:
O adsorbują się na powierzchni międzyfazowej o np. sproszkowany Si02, rozdrobnione fragmenty komórek roślin, niektóre sole