Ekonomia Klasyczna
Twórcami ekonomii klasycznej w Anglii byli A.Smith i D.Ricardo.
Smith uważany jest za teoretyka systemu manufakturowego, zaś Ricardo 40 lat później pisał w okresie I rewolucji przemysłowej.
Poglądy ekonomiczne A.Smitha 1723 - 1790.
Studiował matematykę i filozofię w [Glasgow] gdzie później był wykładowcą filozofii moralnej. W 1759r. wydał pracę pt. „Teoria uczuć moralnych", w której badał motywy działalności ludzi, w tym także działalności gospodarczej. Był guwernerem - wychowawcą opiekunem młodego arystokraty, podróżował po Europie i był w Paryżu, gdzie poznał dzieła fizjokratów. Skłoniło go to do własnych badań nad życiem gospodarczym. Przez 10 lat pisał do 1776r. „Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów", stanowiące pierwszy zwarty całościowy system ekonomiczny tworzący podstawę do rozwoju nauki ekonomii jako odrębnej dyscypliny naukowej.
Metoda badam A. Smith posługiwał się 2 metodami badań:
1. metoda ilościowa (opisowa, empirycznych badań) sprowadzała się do rejestracji faktów;
2. metoda jakościowa - polegająca na poszukiwaniu powiązań przyczynowo - skutkowych pomiędzy zjawiskami ekonomicznymi w drodze abstrakcji, a więc na podstawie przyjętych założeń metodologicznych., którymi były
• wolna konkurencja;
• człowieka ekonomicznego.
Podobnie jak fizjokraci dostrzegał występowanie obiektywnych praw ekonomicznych niezależnych od człowieka, których działanie czyni zbędną ingerencję państwa w stosunki gospodarcze. Jednak idąc dalej niż fizjokraci wyjaśnia istotę działania tych praw. W odróżnieniu od fizjokratów ujmuje prawa te nie jako abstrakcyjne, ponadczasowe prawa natury, ale jako prawa, które działają poprzez masowe działanie podmiotów ekonomicznych są to więc prawa ekonomiczne widziane jako prawa splotu działań ludzkich.
Smith ujmował społeczeństwo jako sumę jednostek gospodarujących, a interes społeczny jako sumę interesów indywidualnych. Uważał, że wzrost bogactwa jednostek oznacza wzrost bogactwa całego społeczeństwa. Dlatego trzeba stworzyć warunki dla rozwoju inicjatywy prywatnej. Tworzy koncepcję homo-economicus, który nawiązuje do koncepcji interesu osobistego fizjokratów. Wskazuje więc, że każda jednostka gospodarująca kieruje się w swej działalności własną korzyścią - dążąc do maksymalizacji własnych korzyści, uważał, że takie działanie jest w większości jednostek gospodarujących i leży u podstaw przejawiania się praw ekonomicznych. Traktuje tę koncepcje - jako zawsze prawdziwą. Nie jest to do końca prawdą, gdyż homo-economicus występuje dopiero w gospodarce towarowo - pieniężnej (wcześniej gospodarowano także dla zaspokojenia jedynie własnych potrzeb - gospodarka naturalna w czasach pierwotnych).