Tematem pierwszej pieśni jest gniew Achillesa z powodu odebrania mu przez Agamemnona jego branki Bryzeidy. Do kłótni herosów podburzył Apollo, który zagniewany na Agamemnona zesłał zarazę na wojsko greckie. Bóg mścił się za swojego kapłana Chryzesa, któremu Agamemnon odebrał córkę i wziął ją sobie jako brankę. Stary kapłan prosił dowódcę greckiego o zwrócenie mu ukochanego dziecka, Agamemnon jednak nie chciał się zgodzić. Wtedy właśnie Chryzes zwrócił się z prośbą do Apolla o pomoc. Apollo ulitował się nad swym sługą i zaczął wybijać najpierw bydło greckie, a potem greckich żołnierzy. Zaraza ta trwała dziewięć dni, po czym wieszczek Kalchas wyjawia jej przyczynę i doradza zwrócić Chryzeidę jej ojcu. Achilles (za radą Hery, przejętej widokiem umierających Greków) zebrał żołnierzy na naradę. Podczas narady doszło do kłótni między Agamemnonem i Achillesem. Achilles był za oddaniem Chryzesowi jego córki, aby ocalić Greków przed zarazą. Agamemnon jednak nie chciał rezygnować ze swojej branki. Ostatecznie się zgodził, postanowił jednak wynagrodzić sobie stratę i odebrał Achillesowi jego brankę, Bryzeidę. Znieważony Achilles postanowił wycofać się z walki przeciw Trojańczykom (w czym uparcie trwał) i poprosił swoją matkę, boginię Tetydę, o wstawiennictwo u Zeusa. Tetyda udała się na Olimp i wpłynęła na Zeusa, aby pomógł Trojańczykom.
W pieśni trzeciej dochodzi wreszcie do bitwy, między Achajami i Trojańczykami. W pewnym momencie bitwa została przerwana. Ogłoszono zawieszenie broni celem stoczenia pojedynku między Menelaosem i Parysem - głównymi sprawcami wojny. Pojedynek miał rozstrzygnąć o losie wojny - kto wygra, dostanie za żonę Helenę i łupy, a wojna się zakończy. Pojedynek zakończyłby się zwycięstwem Menelaosa, ale w rozstrzygającym momencie Afrodyta pomogła Parysowi i uniosła go do komnat Heleny. Grecy poczuli się oszukani interwencją bogini, stwierdzili, że pojedynek został wygrany przez Menelaosa i zażądali wydania Heleny, co oczywiście nie nastąpiło. Trojańczycy postępują więc niehonorowo.
Pieśń dziesiątą wypełnia opis nocnego wypadu greckich zwiadowców. Agamemnon udał się nocą do Nestora, by znaleźć rozwiązanie na ocalenie Greków. Nestor budzi innych; Odyseusza głośnym okrzykiem, Diomedesa podchodząc blisko i trącając nogą. Strażnicy w obozie nie spali, za co dostali pochwałę od Nestora, że dobrze wykonują swoje zadanie. Diomedes pierwszy zdecydował się wyruszcyć na zwiad do obozu Trojańczyków, sam wybrał Odysa doceniając jego zasługi i przychylność Pallas Ateny. Trojanin Dolon, który wyruszył na słowo Hektora został schwytany przez Achajów (Odysa i Dolomedesa) i po wydaniu wszystkiego, co wiedział został zabity. Diomedes wymordował napadniętych we śnie sojuszników Trojan, Rezosa i jego drużyny Traków oraz odebrał im konie.
początkek pieśni to opis rozmowy Irys z Posejdonem. Wysłał ją tam Dzeus niezadowolony z panowania brata. Dzeus sądzi, że Posejdon powinien uszanować, że on jako starszy ma większe prawo do panowania na ziemi. Posejdon jest oburzony, slwierdza, że wszyscy dostali po równo (Dzeus niebo, Posejdon morza i oceany, Hades podziemie) a lądy należą do wszystkich po równo. Dalej następuje już opis walk. Trojanie zaczęli wygrywać, ale Hektor rozkazuje walczącym zająć się okrętami, bo inaczej przegrają. Hektor stanął już na greckim okręcie i woła o pochodnię, aby podpalić okręty i w ten sposób odciąć Achajom drogę odwrotu do ojczyzny (pieśń piętnasta) Patrokles wyprosił u Achillesa, aby ten pozwolił mu pomóc Grekom podczas bitwy. Achilles zgadza się i przyodziewa przyjaciela w swoją zbroję, pouczając go jednak, aby jedynie odparł atak Trojańczyków spod okrętów. Patroklesowi walka idzie znakomicie, Trojańczycy widząc zbroję Achillesa uciekają przed herosem. Zapalony w walce dociera aż do murów Troi i ginie z ręki Hektora (pieśń szesnasta).
W pieśni dziewiętnastej dochodzi do pojednania Achillesa z Agamemnonem. Jednakże
1