3818437772

BADANIE AUDIOMETRYCZNE

Badanie audiometryczne, inaczej zwane badaniem słuchu tonalnie progowym, polega na określeniu słyszenia progowego tonów czystych w zakresie częstotliwości od 125 Hz do 10000 Hz. Dokonuje się tego w oparciu o informacje uzyskane od badanego podczas podawania sygnałów dźwiękowych o różnym natężeniu w poszczególnych częstotliwościach. Fala dźwiękowa dociera do ucha badanego drogą powietrzną lub kostną poprzez nagłowne słuchawki powietrzne bądź kostne.

W wyniku badania uzyskuje się informacje, które pozwalają określić rodzaj niedosłuchu i stopień uszkodzenia słuchu.

Badanie jest wykonywane w wyciszonym pomieszczeniu. Zarówno badany jak i badający powinni być skoncentrowani na badaniu. Badany siedzi, na głowie ma założone słuchawki, przez które jest podawany sygnał dźwiękowy z audiometru do przewodu słuchowego - przy badaniu przewodnictwa powietrznego. Przewodnictwo kostne bada się używając jednej słuchawki kostnej, którą ustawia się na wyrostku sutkowatym badanego ucha lub na czole pacjenta podczas wykonywania tzw. próby Webera. Audiometr wyposażony jest w urządzenie regulujące natężenie dźwięku i może być sterowane ręcznie lub automatycznie z możliwością zmian częstotliwości tonów. Badany informuje badającego o usłyszanym dźwięku. Oznaczenie progu słyszalności powtarza się dla każdej częstotliwości kilkakrotnie. Tempo pomiaru jest dopasowywane do czasu reakcji badanego.

Wynik badania przekazywany jest w formie wykresu.

Audiometrem wykonuje się następujące badania:

A.    Zdejmowanie krzywych słyszalności na drodze przewodnictwa powietrznego.

B.    Badanie tonem jednego ucha przy zagłuszaniu szumem drugiego ucha.

C.    Zdejmowanie krzywych słyszalności na drodze przewodnictwa kostnego.

BADANIE PROGU POBUDLIWOŚCI UCHA LUDZKIEGO

12    I 2    3    4 5 6 7 3 9    10    11

i. Opis płyty czołowej audiometru

1.    Włącznik zasilania

2.    Włącznik szumu białego

3.    Cyfrowy wyświetlacz amplitudy sygnału

4.    Zwiększenie poziomu natężenia podawanego dźwięku

5.    Sprowadzenie programatora poziomu natężenia dźwięku do wielkości początkowej (-10 dB)

6.    Zmniejszenie poziomu natężenia podawanego dźwięku

7.    Zwiększenie podawanej częstotliwości

8.    Sprowadzenie programatora częstotliwości do wielkości początkowej (125 Hz)

9.    Zmniejszenie podawanej częstotliwości

10.    Przełącznik kanału ucha lewego (L) oraz prawego (R)

11.    Cyfrowy wyświetlacz podawanej częstotliwości

12.    Przycisk sygnalizowania progu pobudzenia ucha

PRÓG SŁYSZALNOŚCI I PRÓG BÓLU

Progiem słyszalności nazywamy taką ilość energii akustycznej jaka jest w stanie wytworzyć wrażenie ledwo słyszalne - jest to więc najmniejsza wartość poziomu ciśnienia akustycznego, tonu o określonej częstotliwości, wywołującego u danego słuchacza wrażenie słuchowe. Jest to zatem punkt oddzielający dwie kategorie wrażeń; słyszenia i nie słyszenia.

Próg bólu to wartość ciśnienia akustycznego, przy której ucho odczuwa wrażenie bólu. Jest ona słabo zależna od częstotliwości i wynosi 130 dB.

Wrażenie bólu wywołane jest reakcją mięśni bębenka i kosteczki ucha środkowego na impulsy wysokiego ciśnienia akustycznego. Reakcja ta ma na celu ochronę aparatu słuchowego przed ewentualnymi uszkodzeniami.