1. WPROWADZENIE
Stanowisko pracy jest pojęciem ogólnym o szerokim zakresie odniesień. Można mówić np. o stanowisku pracy przy komputerze, taśmie montażowej, w centrali telefonicznej, w dyspozytorni mocy elektrowni, w kabinie samochodu ciężarowego lub maszyny rolniczej. Stanowisko pracy jest układem, w którym człowiek za pomocą środków pracy (maszyn, narzędzi, przyrządów itp. ) w określonej przestrzeni i określonym środowisku wykonuje zorganizowane czynności, mające na celu wytworzenie użytecznych wartości. Przedmiotem projektowania uwzględniającego zasady ergonomii (tzw. projektowania ergonomicznego) są relacje zachodzące między członami tego systemu, tj. człowiekiem a strukturą techniczną (obiektem) i rodzajem zadania roboczego wykonywanego w określonym środowisku pracy. Rozpatrując wzajemne zależności członów tego systemu trzeba sobie zdać sprawę, że decydującym, a równocześnie najbardziej wrażliwym jego ogniwem jest człowiek, którego praca - niezawodna w aspekcie bezpieczeństwa i optymalna w aspekcie obciążenia organizmu oraz wydajności - jest uwarunkowana jego możliwościami psychofizycznymi. Możliwości te są ograniczone, a wartości graniczne stanowią miary ograniczające i implikujące określone rozwiązania techniczne. Natomiast rozwój możliwości urządzeń technicznych, jeśli pominąć względy ekonomiczne, jest potencjalnie nieograniczony.
Stąd wniosek, że przy projektowaniu i organizowaniu stanowisk pracy należy środki, przestrzeń, środowisko i organizację pracy dostosowywać do człowieka.
Pierwszoplanową rolę odgrywa tu właściwe zaprojektowanie struktury przestrzennej stanowiska pracy. Ukształtowanie tej struktury z uwzględnieniem charakterystyki antropometrycznej i biomechanicznej populacji pracowników, a także rodzaju wykonywanych zadań, stanowi jedno z podstawowych zagadnień ergonomii stanowiska pracy. Struktura przestrzenna stanowiska pracy musi być dostosowana do:
• rodzaju pracy
• wymiarów człowieka
pozycji ciała wymaganej podczas wykonywania pracy. Komputer staje się obecnie narzędziem powszechnego użytku, wprost niezbędnym w każdym zakładzie pracy i w każdej rodzinie . O tym decyduje stosunkowo niska cena, małe wymiary, duża niezawodność i trwałość oraz duże możliwości w zakresie gromadzenia i przetwarzania informacji z całego świata. Spowodowało to, ze plan Masary, który dotyczył informatyzacji społeczeństwa japońskiego przestał być ewenementem w obliczu wysięków i sukcesów innych krajów . Tak wiec powstaje nowa, elektroniczna, zintegrowana jakość pracy codziennej opartej na trzech rewolucyjnych wynalazkach:
• komputerze,
• łączności światłowodowej,
• łączności satelitarnej.