Zbiorowe prawo pracy- jest pojęciem języka prawniczego. Oznacza ono część prawa pracy obejmujący przepisy regulujące status zbiorowych podmiotów prawa pracy; związków zawodowych i załóg pracowniczych oraz pracodawców i ich organizacji, a także relacje między tymi podmiotami.
Zasady zbiorowego prawa pracy:
- prawo koalicji,
- zasada dialogu społecznego,
- zasada zachowania pokoju społecznego w zbiorowych stosunkach pracy
- zasad równego traktowania partnerów społecznych,
- zasada autonomii partnerów społecznych,
- zasada samorządności partnerów społecznych,
- zasada uczestnictwa pracowników w zarządzaniu zakładem pracy,
- obowiązek pracodawców oraz administracji publicznej tworzenia warunków do realizacji prawa koalicji oraz uczestnictwa w zarządzaniu zakładem pracy.
Przedmiotem prawa pracy sq także stosunki określane mianem zbiorowych stosunków pracy. Sq to stosunki dotyczące praw i interesów grupowych: pracowników, pracodawców i ich organizacji, związków zawodowych i załóg pracowniczych. Należą do tej sfery sprawy organizacji ruchu zawodowego pracodawców i pracowników, zawieranie układów zbiorowych, rozwiązywanie sporów zbiorowych o interesy grupowe pracowników, wpływu załóg pracowniczych na działalność zakładów pracy.
Do przedmiotu prawa pracy jako dyscypliny badawczej i dydaktycznej wciąż jeszcze w Polsce zalicza się stosunki ubezpieczenia społecznego. Ma to historyczne uzasadnienie w tym, że w początkowej fazie rozwoju ubezpieczeniem społecznym byli objęci wyłącznie pracownicy. Obecnie ubezpieczenie to obejmuje, obok pracowników, niemalże wszystkie grupy ludności żyjącej z pracy zarobkowej. Przepisy regulujące stosunki ubezpieczenia społecznego są bardzo liczne, a przy tym charakterem norm w nich zawartych różnią się istotnie od przepisów prawa pracy. Dojrzały już tym samym do wyodrębnienia ich w samodzielną gałąź prawa.
Korelatami wyodrębnionych stosunków prawa pracy są następujące działy tego prawa:
1) prawo stosunku pracy,
2) prawo sporów pracy,
3) prawo zbiorowych stosunków pracy,
4) prawo administracji pracy.
Działem prawa pracy nie jest - wg przyjętej wyżej systematyki - prawo ubezpieczeń
społecznych. Zbiór norm regulujących tę sferę życia społecznego odznacza się wyraźną odrębnością funkcjonalną, swoistością przedmiotu oraz wspólnotę własnych zasad. Można w nim zatem widzieć nie tylko odrębną dyscyplinę badawczą i przedmiot dydaktyczny, lecz także nową, samodzielną gałąź prawa.