Zasada prawa (zasada praw na) to pojęcie języka prawniczego, pizez które, zależnie od kontekstu, można rozumieć:
• zasadę prawu w ujęciu opisowym, czyli typ ukształtowania określonej instytucji prawnej; np. zasada kontradyktoryjności, zasada prekluzji dowodowej etc.;
• zasadę prawu w ujęciu dyrektywa Iny m, czyli dyrektywę postępowania, którą da się wyinterpretować z tekstu prawnego lub wywnioskować z nonn prawnych wyinterpretowanych z tego tekstu i która jest przez to prawnie wiążąca (zasada prawa sensu suicto); czasami pojęcie zasada prawa bywa odnoszone także do tzw. zasad-postulatów, tj. innych dyrektyw postępowania uznawanych w doktrynie za należące do systemu prawa lub dające się z niego wywieść w inny sposób niż ma to miejsce w przypadku zasad praw a sensu stricto - w tym w szczególności wypowiedzi de lege ferenda. Zasady prawa w ujęciu dyrektywalnym wyrażają z reguły wartości, które prawodawca mvaża za szczególnie doniosłe i co do których chce, by były respektowane przy stosowaniu nonn, które nie są zasadami prawa.
W prawie polskim instytucję nasciturusa przewiduje w szczególności prawro spadkowe (kodeks cywilny); Art. 927.§ 2. (...) dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe - jest to instytucja nasciturusa funkcjonująca tak samo jak w prawie rzymskim. A więc jest to wyjątek od ogólnie przyjętej zasady kodeksu cywilnego, że: Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną (Art. 8 § 1).