5020057409

Mikroekonomia

Wykład X: Konkurencja

1.    Firma jest cenobiorcą - musi się pogodzić z faktem* że nie ma kontroli nad ceną - bo ją wyznacza rynek, konkurencja. Im więcej firm tym znacznie mniejszy wpływ ma na cenę.

Przychody niezależnie od ilości sprzedanego towaru zmieniają się liniowo (warunek optymalizacji). Przedsiębiorstwo dąży do zrównania przychodu marginalnego z kosztami marginalnymi, czyli wpływy ze sprzedaży dodatkowego produktu nadwyżkowego jest kosztem wyprodukowania następnego.

2.    Nawet, jeśli firma działa zgodnie z zasadą optymalizacji, to nie jest to nawet gwarancja działania przedsiębiorstwa, jest to tylko wskazówka.

3.    Graniczne punkty rentowności:

-    punkt niwelacji Pi=(PM)=KM=KCPnun

-    punkt zamknięcia P2=(PM2)=KM=KZP_min

Qi_od tego momentu przedsiębiorstwo gromadzi nadwyżki finansowe.

Qi = cena niwelacji, jeśli cena będzie powyżej to zysk będzie większy, jeśli będzie poniżej Pi to będą straty.

Cena PI - pozwala wyjść firmie na zero, bo koszty= zyskowi, czyli jest to optymalizacja. W krótkim momencie jest to do przyjęcia - produkcja jest jeszcze opłacalna, także nie musi jeszcze padać przedsiębiorstwo.

Cena rynkowa spada poniżej ceny minimalnej kosztów wytworzenia jednostki danego produktu - zdarza się tak przy złej koniunkturze rynkowej (zły popyt). Wtedy zaczynamy tracić na wyprodukowaniu danej jednostki. W takim momencie firma nie powinna od razu myśleć o zamknięciu, bycie pod kreską, bowiem może być spowodowane inwestycjami, itp.; nie jest to także konieczność wstrzymania produkcji. Problem jednak zaczyna się dopiero wtedy, gdy cena spada drastycznie - poniżej KZP (kosztów zmiennych) to wtedy dzieje się