ZARZĄDZANIE PROJEKTOWANIEM ORGANIZACJI
Model biurokratyczny - WEBER - to podejście uniwersalne do projektowania (jeden najlepszy sposób zarządzania) - oparty na zalegalizowanym systemie władzy formalnej. Biurokratyczna forma organizacji jest logiczna, racjonalna i sprawna, wykazuje ona pięć podstawowych cech:
• specjalizacja pracy
• wyraźnie określona struktura w organizacji pr acy
• rutynizacja czynności (jednolite wykonywanie zadań)
• nominacja wg kompetencji, a awans wg zasług
• racjonalny bezosobowy klimat, dystans z podwładnymi.
Przykładem biurokracji mogą być np. uniwersytety. Należy przejść wiele etapów począwszy od zdawania egzaminu uprawniającego do przyjęcia na studia, poprzez przydział miejsca w akademiku, zapisywanie się na kolejny semestr zmianę przedmiotów itd. Wszystkie te etapy są niezbędne, gdyż mamy tu do czynienia z ogromną liczbą ludzi, którzy muszą być traktowani równo i sprawiedliwie.
Zaletą tego modelu jest to, iż niektóre jego elementy mogą podnieść sprawność..............
Wadą może być zaniedbywanie ludzi i procesów społecznych.
Model behawioralny - W1KERT.
Uniwersalny model projektu organizacji, który popierał rozwijanie grup roboczych i procesów interpersonalnych.
W tym modelu organizacji odczuwać można zaufanie pomiędzy zwierzchnikami a podwładnymi, mogą oni swobodnie rozmawiać o swojej pracy, dzielić się opiniami.
Zarówno podwładni jak i przełożeni mają wpływ na cele, metody, proces decyzyjny jest zdecentralizowany, proces ustalania celów zachęca do rozwijania grup roboczych. Menadżerowie kładą nacisk na wzajemne wspieranie się, ustalanie ambitnego celu do zdobycia.
Zaletą tego modelu jest podkreślanie wartości pracowników organizacji.
Wadą natomiast uważanie, iż jest to jeden - najlepszy model projektowania organizacji, co wcale nie jest prawdą, gdyż nie istnieje jedno najlepsze podejście do projektu organizacji. To co jest dobre dla jednego przedsiębiorstwa, wcale nie musi być najlepsze dla innego przedsiębiorstwa, wszystko zależne jest od sytuacji.
Sytuacyjne podejście do projektu organizacji.
Spojrzenie sytuacyjne opiera się na założeniu, że projekt optymalny dla danej organizacji zależy od całego zestawu czynników sytuacyjnych m.in. techniki otoczenia, rozmiarów i cyklu życia organizacji, wpływu strategii.
Technika- to cały zestaw procesów, które służą przekształcaniu nakładów w wyniki.
Trzy najważniejsze formy techniki to:
• technika małych partii (indywidualne produkty usługi)
• technika masowa (fabryki samochodów)
• technika produkcji ciągłej (huty. rafinerie ropy naftowej)
Otoczenie - istnieją dwie skrajne formy: stabilne i niestabilne.
Wielkość organizacji - to łączna ilość zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty. Duże organizacje mają na ogół wyższy poziom specjalizacji pracy, większą liczbę reguł i przepisów a także większy zakres decentralizacji.
Cykl życia organizacji - etapy, przez które przechodzi większość organizacji począwszy od narodzin aż do dojrzałości. Wiele firm przechodzi czteroetapowy cykl życia organizacji: narodziny, młodość. Wiek średni oraz dojrzałość, która może przerodzić się w schyłek.
Organizacja mechaniczna i organiczna.
Mechanistyczna- sztywna i biurokratyczna forma projektu najbardziej stosowana w stabilnym otoczeniu. Organiczna - płynny i elastyczny projekt, najbardziej właściwy dla niestabilnego i nieprzewidywalnego otoczenia.
Organizacja mechanistyczna - przypomina model biurokratyczny. Zadania są rozczłonkowane i wyspecjalizowane, są one zdefiniowane w stosunkowo sztywny sposób (może je zmienić tylko kierownictwo). Istnieje hierarchiczna struktura kontroli, władzy i komunikacji. Komunikacja odbywa się przede wszystkim pionowo między przełożonymi i podwładnymi.
Przybiera ona głównie formę poleceń wydawanych przez zwierzchników nacisk ma lojalność wobec organizacji i posłuch wobec przełożonych - to tylko niektóre cechy tej organizacji.