5020057607

26)    Proces indywidualizacji potrzeb (prof. O buc ho ws ki). Proces ten dzieli się na 3 fazy:

-    faza konkretyzacji potrzeby - organizm uczy się takich podstawowych zachowań, które zmierzają do przywrócenia stanu zachwianej równowagi w organizmie, np. potrzeba pokarmowa. Niezaspokojona potrzeba powoduje napięcie organizmu i chęć przywrócenia w nim równowagi,

-    faza mentalizacji - polega na wprowadzeniu do świadomości treści potrzeby i uświadomieniu sobie, co trzeba robić by stan zachwianej równowagi przywrócić. Ta potrzeba staje się przedmiotem naszych procesów poznawczych,

-    faza socjalizacji - polega na nauczeniu się takich sposobów zaspokajania potrzeb, które są zgodne z normami społecznymi (społecznym utożsamieniem i oczekiwaniami). Muszą być to sposoby dostosowane do środowiska, w jakim żyjemy.

Te 3 etapy prowadzą do ukształtowania się indywidualnego stylu, czy sposobu zaspokajania potrzeb.

Sytuacje społeczne maja wpływ na cały procesu indywidualizacji potrzeb. Uwarunkowania społeczne modyfikują rodzaje potrzeb, np. żywność.

Potrzeba osiągnięć przejawia się tym, że jeżeli człowiek podejmując działania oczekuje jakiegoś wyniku - z góry przewiduje ten wynik. Osoby, które mają wysoką potrzebę osiągnięć to takie osoby, które w dzieciństwie były nagradzane, rzadko karane, łączy je duża więź z rodzicami, najczęściej były nagradzane za zadania spontaniczne, niezależne.

Potrzeba afiliacji - u człowieka występuje tendencja do przebywania wśród ludzi w sytuacjach lękotwórczych (wzrostu poczucia zagrożenia). Obecność innych ludzi zmniejsza albo redukuje występujący u innej jednostki lęk. Jako ludzie jesteśmy pod tym względem zróżnicowani - jedni muszą się do kogoś przytulić i to im pomaga, a inni w tej sytuacji pójdą się upić.

27)    Co to jest potrzeba afiliacji i kto ją posiada

jedną z potrzeb psychicznych jest potrzeba afiliacji - jest dążenie jednostki do przebywania z innymi ludźmi w sytuacjach lękotwórczych. U osoby, która przeżywa stany lękowe w obecności innych ludzi - stany te łagodnieją, obecność innych zaspokaja potrzebę bezpieczeństwa. Ludzie różnią się pod względem natężenia tej potrzeby. Potrzeba afiliacji charakteryzuje osoby, które w rodzinach były wychowywane jako pierworodne iub jedyne. Jeżeli dziecko przeżywa stany lękowe, to sama obecność mamy obniża ten lęk.

28)    jakich znasz frajerów

to zjawisko występujące w więzieniu, zjawisko „drugiego życia" - jego elementem jest kodeks zachowań więziennych: zjawisko hierarchii więziennej (nieformalna struktura grupy) i zjawisko grypsery (swoistego języka i tatuaży - podkultura więzienna). Przejawia się to podziałem na „my" i „oni" oraz podziałem więźniów na ludzi i frajerów. Ludzie - to skazani o dłuższym stażu przestępczym, przestrzegający norm kodeksu więziennego, zostali awansowani i uznani za „człowieka" przez społeczność więzienną

-    temu służy tatuaż. Jest to grupa uprzywilejowana - grupa przywódców drugiego życia. Zwykle są odpowiednie rangi za określone zasługi.

Frajerzy czyli „nieludzie" dzielą się na grupy:

1)    nowo przybyli więźniowie zwani amerykanami - mają okres nauczenia się, poddawani są sprawdzianom i próbom, czy pójdą poskarżyć, czy można na nich liczyć. Jeżeli przez to przejdą, awansują na człowieka.

2)    kapusie - skazani, którzy współpracują ze służbami więziennymi, policją i są na to dowody. Nie mają szans na awans.