Historia myśli ekonomicznych ma bardzo daleko sięgające konotacje. Moim zadaniem jednak, jest przedstawienie naczelnych nurtów tej myśli, to jest: szkolą klasyczna, neoklasyczna, instytucjonalizm, keynesizm i monetaryzm.
Szkoła klasyczna ekonomii - to szkoła myślenia ekonomicznego zakładająca, że gospodarka w długim okresie, jeżeli nie będzie się zakłócać jej funkcjonowania, zapewnia rozwój w warunkach ogólnej równowagi ekonomicznej. Myśl ta została zapoczątkowana w XVIII w., a jej główny rozkwit to wiek XIX. Za twórców szkoły klasycznej uznaje się Williama PettyJego z Anglii i P. Boisguilleberta z Francji. Ogólnie jej zasady zostały jednak sformułowane przez Szkota Adama Smitha w publikacji „The Wealth ofNations" {gadania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów"), która ukazała się w 1776 r (w polskim wydaniu 1954). Jedni z bardziej wyróżniających się klasyków to: John Stuart Mili, David Ricardo, J. Sismondi, J.B. Say, P. Malthus, J. McCulloeh, W. Senior; interesującym jest również, że do dorobków ekonomii klasycznej nawiązywał Karol Marks.
Neoklasyczna ekonomia - dorobek tej szkoły dotyczy metodologii, teorii produkcji, konkurencji doskonałej i niedoskonałej, teorii pieniądza. Duży wpływ miała również w metodach badań ekonomicznych:
• Wprowadzenie momentu czasu do analizy cen i kosztów
• Rozwój teorii koniunktury
• Sprzęgnięcie teorii pieniądza z analizą realnych procesów gospodarczych
Dzięki temu zwiększyło się znaczenie ekonomi w polityce i praktykach ekonomicznych. Początek neoklasycznej ekonomii dały prace C. Mengera pt. „Grundsatze der Volkswirtschąftslehre " z 1871 r. S. Jevonsapt. „Theory ofPolitical Economy" z 1871 r. i L.M.E. Walrasa pt. Elements d'economiepolitiąuepure..z 1873-77 r. Za najwybitniejszych przedstawicieli uważa się A. Marshalla, J.M. Keynesa. W Polsce zaliczają się do nich A. Krzyżanowski, E. Taylor, E. Lipieński. Zakres czasowy tego nurtu to przede wszystkim wiek XIX.
Instytucjonalizm - kładł największy nacisk na dokładne badania statystyczno-empiryczne istniejących instytucji społecznych, uważając, iż rzeczywistość ekonomiczna może być właściwie zrozumiana i interpretowana jedynie w oparciu o analizę zmieniającej się struktury istniejących instytucji. Myśl ta rozwinęła się w Stanach Zjednoczonych na początku XX w, zapoczątkowana została przez Thorstein Bundę Veblena. Dużą role w instytucjonalizmie odegrali również: J.R. Commons, W.C. Mitchell, a także J.M. Clark,
G. Myrdal.
Keynesizm - system poglądów ekonomicznych J.M. Keynesa, przyjmuje za możliwe uchronienie gospodarki przed skutkami niepełnego wykorzystania czynników produkcji i cyklicznych wahań koniunkturalnych poprzez aktywną politykę państwa, które stosując zasady interwencionizmu oddziałuje na politykę monetarną, fiskalną i inwestycyjną, stosując politykę inflacyjną zachęca do działań inwestycyjnych. System powstał na początku lat 80