W6/7
Danych jest (n+1) różnych punktów x0, X,, ..., xn z przedziału fa,b| oraz wartości pewnej funkcji y ~ f(x) w tych punktach
yo = f(xo) > Yt = f(xi)......yn = f(xj.
W przybliżeniach interpolacyjnych przyjmuje się, że funkcja przybliżająca F w punktach Xj pokrywa się z wartościami funkcji f. Wymóg len jest często niedogodny, gdy wartości f określone są empirycznie (np. są wynikami pomiarów). Wtedy wartości te mogą być obarczone błędami, i wówczas żądanie, aby szukana funkcja F przyjmowała dokładnie te wartości nic ma sensu.
Zajmiemy się teraz zagadnieniem bardziej ogólnym, w którym warunek, aby funkcja przybliżana i funkcja przybliżająca przyjmowały dokładnie te same wartości w punktach x, , nie musi być spełniony.
Przyjmujemy, że funkcja przybliżająca F jest określona przez zależność
F(x)= F(x; a0, a,......am)
od (m+1) parametrów aQ, ar ..., am , przy czym m < n
Ogólnie , zagadnienie aproksymacji na zbiorze punktów X - {xo, Xj, ..., x„ } polega na wyznaczeniu parametrów a0, a!(..., a,n tak, aby odległości y, (i = 0,1,... ,n) od F były minimalne. Sposób wyznaczania parametrów zależy od tego, jak rozumiemy to kryterium.
Niech <J> - (<&0, (j),, <j>„ ..., óm) będzie układem (m+1) funkcji określonych na przedziale [a,b].
Będziemy rozważać zadanie aproksymacji liniowej polegające na przybliżaniu funkcji f kombinacjami liniowymi funkcji (j = 0, 1,..., m)
Fm(x> = X aJ’*j(x)
j =0
Termin "liniowy" odnosi się do liniowej zależności F od parametrów aj; nie wymagamy, aby F zależała liniowo od x.
W aproksymacji średniokwadratowej dyskretnej, lub inaczej w metodzie najmniejszych kwadratów, współczynniki aj dobieramy tak, aby wyrażenie
A2
str 1
H^aj,....^) = (y; - Fm(xj))2 = ^
i =0 i =0
zwane odchyleniem średniokwadratowym, miało najmniejszą wartość.
Funkcję Fln, dla której 11 osiąga minimum nazywamy m-tąfunkcją optymalną (względem układu <t> na zbiorze X).