6830719887

I. Parałełizm i jego typy.

1.    Słowo paralelizm pochodzi z greckiego paralellismus ( zestawienie, porównanie).

Najkrócej mówiąc, jest to rodzaj powtórzenia, charakteryzujący się wprowadzeniem w ciąg elementów pod jakimś względem analogicznych, podobnie zbudowanych, realizujących wspólny schemat, równoległych pod względem formalnym lub znaczeniowym.

2.    Typy paralelizmu:

a.    svntaktvcznv- identyczność lub podobieństwo budowy zdań czy zespołów zdaniowych; po raz pierwszy pojawia się w poezji ludowej.

b.    intonacyjny - pochodna zbieżnych ukształtowań syntaktycznych; wynika z jednakowego porządku intonemów

c.    tematyczny - wprowadzenie odpowiadających sobie nawzajem motywów.

d.    kompozycyjny- równolegle narastanie pewnych rozbudowanych treści kopozycyjno-treściowycb, np. refrenów,.

II. Postać literacka: status ontologiczny, typy i sposoby charakterystyki w utworze literackim.

Postać literacka stanowi centralny element świata przedstawionego. Nie ma utworu literackiego bez postaci literackiej. Może być ich kilka ( bohater zbiorowy) lub jeden (podmiot liryczny lub narrator). W świecie przedstawionym postać literacka jest czynnikiem organizującym, tzn. wydarzenia rozgrywają się ze względu na nią.

Najbardziej charakterystyczną cechą postaci jest to, że nie jest pokazywana od razu w całości; z biegiem utworu rodzi się , powstaje (natura fragmentaryczna). Na postać literacką składają się różne motywy(najmniejsze cząstk kompozycyjne świata przedstawionego), oraz wątki (sekwencji motywów).

Postacie stereotypowe- powstałe w wyniku silnego oddziaływania pewnego wzorca stworzonego w taki sposób, że z jednej strony zaspokaja potrzeby odbiorców, z drugiej zaś inspiruje do stworzenia podobnej.

Postacie konwencjonalne- to wyższy stopień p.stereotypowej; bohaterowie noszą określone imiona, mają konkretne cechy charakteru ( np. wiedźma, księżniczka, Julia)