6830720153

Model rozwoju myślenia wg Piageta.

Okres sensoryczno - motoryczny

Od urodzenia do ok. 2 lat

Piaget podzieli okres sensoryczno - motoryczny na sześć stadiów.

Stadium 1. ćwiczenie odruchów (od urodzenia do 1 miesiąca)

Repertuar adaptacyjny noworodka jest ograniczony do kilku prostych odruchów pochodzenia biologicznego. Dziecko chwyta kiedy jakiś przedmiot dotyka jego dłoni. Zachowania są widziane jako automatyczne reakcje na bodźce pochodzące ze środowiska, ulegające jedynie niewielkim zmianom w pierwszych miesiącach życia. Piaget uważał, że stanowią one podstawę, zaczątek całego dalszego rozwoju. Gdy pierwotnie niezmienne zachowania zaczynają się modyfikować przez doświadczenie, niemowlę wchodzi w stadium 2. sensoryczno - motoryczne.

Stadium 2. Rozwijanie schematów (1-4 miesiące)

W miarę zmian zachodzących w zachowaniu dzieci zmieniają się też terminologia stosowana przez Piageta z odruchów na schematy sensoryczno - motoryczne. Pojęcie to odnosi się do wyćwiczonych i możliwych do uogólnienia wzorców działania, dzięki którym niemowlę działa i nadaje światu znaczenie. Na przykład „schemat ssania” niemowlę posiada zorganizowany wzorzec ssania, który daje się zastawać do bardzo wielu bodźców. Analogicznie istnieje „schemat chwytania” - wyćwiczone zachowanie polegające na chwytaniu, które może być właściwie zastosowane do każdego napotykanego przedmiotu. Pojęcie schematu polega ono na podkreśleniu roli działania dla inteligencji. Inteligencja w każdym okresie rozwoju zakłada jakiś rodzaj oddziaływania na świat. Niemowlę poznaje świat poprzez takie czynniki jak ssanie, chwytanie, patrzenie i manipulowanie. W stadium 2. schematy podlegają dwojakiego rodzaju rozwojowi. Po pierwsze indywidualne schematy stają się stopniowo coraz precyzyjniejsze. Taki rozwój nie kończy się w ciągu całego okresu niemowlęcego.

Druga zmiana polega na tym, że pierwotnie niezależne schematy zaczynają ulegać koordynacji. Tym samym zamiast stosowania pojedynczo mogą być łączone tak, aby tworzyć większe jednostki. Szczególnie ważne jest to, że schematy angażują różne modalności zmysłowe - wzrok, słuch, dotyk - zaczynają być związane ze sobą. Słysząc jakiś dźwięk, dziecko zwraca się w kierunku źródła tego dźwięku - jest to przykład koordynacji słuchu i wzroku. Dziecko patrzy na jakiś przedmiot, a następnie sięga w jego kierunku, chwyta go i manipuluje nim.