Oprócz sposobów zgrzewania oporowego, które zostały omówione powyżej stasuje się również metodę zgrzewania tarciowego. Jest to rodzaj zgrzewania mechanicznego, przy którym jedna ze zgrzewanych części porusza się ruchem obrotowym. W wyniku tarcia wy dzielane jest ciepło, które ogrzewa łączone powierzchnie do stanu plastycznego, a po przez docisk następuje ich połączenie.
Rys. 9. Schemat zgizewania tarciowego. [3, s. 178]
Rys. 10 Elementy maszyn i narzędzi łączone za pomocą zgrzewania tarciowego (strzałki oznaczają zgrzewane micjsca).[ I ,s. 63]
Ten rodzaj zgrzewania stasuje się do łączenia różnych gatunków stali, np.: stali węglowych, stopowych, narzędziowych oraz metali nieżelaznych, takich jak miedź czy też stopy miedzi. Z racji mniejszego zużycia prądu zgrzewanie tarciowe może z powodzeniem zastąpić zgrzewanie elektryczne oporowe i może być stasowane do produkcji masowej. Warto też podkreślić, iż zgrzeiny wykonane metodą tarciową mają większą wytrzymałaść niż te wykonaną metodą oporową. Kolejną zaletą jest możliwość łączenia dwóch różnych metali, np.: stali węglowych ze stalami stopowymi.
Rys. 11. Zgrzewanie tarciowe.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"