Istota i ewolucja międzynarodowych stosunków politycznych
1, Istota międzynarodowych stosunków politycznych.
MSP są częścią składową, płaszczyzną sm jako sfery stosunków społecznych.
T. Łoś - Nowak SM są jednym z najhardziej skomplikowanych fenomenów w dziejach społecznego życia ludzkości.
J. Kukułka: SM stopniowo stały się najszerszą i najbardziej skomplikowaną dziedziną stosunków społecznych.
Przymiotnika 'międzynarodowe' użył po raz pierwszy Jeremy Bentham w opublikowanej w 1789r, książce pt. 'Wprowadzenie do zasad moralności i prawodawstwa'. - sprawy między monarchami i obywatelami trzeba nazwać międzynarodowymi
SM jako interakcje czy też przepływy o charakterze transgranicznym,
- ujęcia podmiotowe:
Z. J, Pietraś - SM to transgraniczne interakcje podmiotów polityki w środowisku poharchicznym.
J. Kukułka - SM to procesy oddziaływań wzajemnych uczestników tych stosunków - głównie za pośrednictwem środowiska międzynarodowego - a mających na celu stwarzanie jak najkorzystniejszych warunków funkcjonowania samych uczestników i odpowiadających im systemów międzynarodowych.
G. A Lopez i M. S, Stohl - SM to działania społeczne, w których jednostki łub grupy spał, Z jednego narodu wchodzą w interakcje oficjalne lub nieoficjalne z jednostkami lub grupami z innego narodu.
N. Spykman - SM to stosunki należące do różnych państw.
- ujęcia podmiotowo - przedmiotowe
F, Pearsoni M. Rochester - SM to transgraniczne interakcje społ, I czynniki je warunkujące,
R. Kuźniar - istotą SM wzajemnie oddziaływanie wszystkich składników rzeczywistości międzynarodowej, zarówno aktywnych w postaci podmiotów, jaki tych, które owe oddziaływania warunkują, wzmacniając je lub zniekształcając.
J.N. Rosenau- SM to dziedzina stosunków społ., obejmująca szeroki obszar działań cyrkulacji idei i dóbr, które przekraczają granice państw. Dokonują się one w sposób zorganizowany, zinstytucjonalizowany oraz żywiołowy i przypadkowy.
Środowisko międzynarodowe jest poliarchiczne, zdecentralizowane, zorganizowane w ujęciu horyzontalnym (brak jednego, centralnego ośrodka sterowania).
- J. Kukułka - dodaje policentryzm i połiarchię,
- Barry Buzan - cechy śród, międzynarodowego to anancbiczność, ale w sensie braku centralnego ośrodka sterowania.