7511506947

wymień, podaj - 2 pkt; omów, wyjaśnij - 4 pkt

kolokwium - 3 pytania za 2 pkt + 2 pytania za 4 pkt (zaliczenie od 7 pkt)

1.    Podaj istotę strategii dyferencjacji.

Strategia dyferencjacji polega na rozbudowywaniu asortymentu przedsiębiorstwa i różnicowaniu jego programów marketingowych, co ma doprowadzić do uzyskania statusu lidera w danej kategorii produktu. Wyróżniona marka, szczególnie przy zachowaniu niewygórowanej ceny, jest często preferowana przez nabywców.

2.    Wyjaśnij co oznaczają symetryczne i asymetryczne bariery mobilności sektora - podaj przykiady w tym zakresie.

Symetryczne bariery mobilności sektora oznaczają, że przejście z jednej grupy strategicznej do innej jest lylko kwestią nakładów poniesionych na rozwinięcie określonej umiejętności lub zasobów. Przy barierach asymetrycznych zwiększenie skali inwestycji nie daje możliwości wejścia do innej grupy bez nabycia specyficznych umiejętności nieosiągalnych dla grupy. Przykład: w sektorze linii lotniczych między grupą przewoźników lokalnych a regionalnych istnieją symetryczne bariery mobilności, ponieważ obie te grupy opierają się na takich samych: sprzęcie i technologii obsługi. Natomiast między przewoźnikami regionalnymi a krajowymi są asymetryczne bariery mobilności - przewoźnik krajowy może wejść do grupy przewoźników regionalnych, ale operacja odwrotna jest praktycznie niewykonalna - potrzebne są zupełnie inne zasoby i umiejętności, doświadczenie międzynarodowe, wysoko wykwalifikowany personel, specjalne zezwolenia i in.

3.    Co to jest segment strategiczny.

Segment strategiczny to wyodrębnione z działalności przedsiębiorstwa jednorodne produkty i rynki, które charakteryzują się tą samą kombinacją kluczowych czynników sukcesu i wymagają szczególnych umiejętności i zasobów do prowadzenia walki konkurencyjnej. Każdy segment strategiczny stanowi specyficzny obszar konkurencji, mający inny zestaw konkurentów, dostawców i klientów.

4.    Co oznaczają wysokie i niskie bariery wejścia - podaj przykłady w tym zakresie.

Wysokie bariery wejścia to komfortowa sytuacja dla przedsiębiorstw już znajdujących się w sektorze. Oznaczają one, że trudno jest wejść nowym wyrobom i substytutom do tego sektora. Niskie bariery wejścia oznaczają z kolei, że łatwo jest wejść nowym wyrobom i substytutom do danego sektora. Do najważniejszych barier wejścia należą: ekonomika skali, wysoki poziom technologiczny i związana z nim wysoka jakość wyrobów, brak dostępu do kanałów dystrybucji, formalne bariery wejścia na rynek, bariery celne.

5.    Przedstaw krytykę szkoły planistycznej.

1)    w rzeczywistych organizacjach menedżerowie działają inaczej, niż to zakłada szkoła:

a)    zaangażowanie i przekonanie do procesu planowania są bardzo ograniczone; proces planowania jest przeważnie scentralizowany i odizolowany od wykonawców

b)    planowanie ogranicza elastyczność działania firmy, narzuca gotowy schemat postępowania

c)    rygorystyczna kontrola efektów zabija kreatywność, ogranicza skłonność do ryzyka i utrudnia reakcję na nieprzewidywalne zmiany w otoczeniu

2)    zachowania postulowane przez szkołę byłyby po prostu szkodliwe:

a)    organizacje działająw zmiennym otoczeniu, zaś planowanie zakłada determinizm rzeczywistości przez przewidywanie stanu otoczenia za pomocą zbudowanych prognoz - proces budowania strategii nie może mieć deterministycznego charakteru

b)    rozdzielenie w procesie planowania etapu budowania strategii od operacyjnego wdrożenia (rozdzielenie menedżerów od wykonawców) jest konfliktogenne i ogranicza efektywność działania firmy

c)    planowanie poprzez swój sformalizowany charakter niszczy kreatywność i intuicję uczestników organizacji, które są potrzebne do budowy strategii

6.    Omów strategie prowadzące do sukcesu firmy, które proponują przedstawiciele szkoły pozycyjnej.

Przedstawiciele szkoły pozycyjnej uważają, że istnieją 2 fundamentalne strategie prowadzące do sukcesu firmy:

a)    strategia minimalizacji kosztów - ma to umożliwić taką obniżkę ceny produktów, która przyciągnie klientów, obniżkę kosztów można osiągnąć poprzez: eliminację kosztów zbędnych (nieproduktywnych) w sferze produkcji, ograniczenie kosztów stałych (w grupie kosztów wydziałowych i ogólnego zarządu), zwiększenie skali wytwarzania, podniesienie wydajności pracy i innowacyjności produktu

b)    strategia zróżnicowania (strategia przywództwa jakościowego) - polega na wytwarzaniu unikalnego wyrobu lub świadczenia atrakcyjnej usługi; strategia ta opiera się na założeniu, że istnieją grupy klientów, którzy są zainteresowani dobrą, wyróżniającą się marką, nie zaś produktem popularnym i standardowym

1