Koagulacja* proces łączenia się cząsteczek koloidu w większe zespoły (aglomeraty) w wyniku czego następuje ich opadanie wywołane siłą ciężkości (sedymentacja) i wytrącenie w postaci osadu.
Wysalanie- wytrącanie (koagulacja) białek z roztworu, bez zmiany ich struktur wyższych rzędów (bez denaturacji), za pomocą soli metalu lekkiego lub amonu, np. siarczanu amonu, np. (NH4)2S04. Proces ten polega na odciąganiu wody hydratacyjnej z powierzchni cząsteczek białkowych przez obecne w oztworze jony soli (np. NH44). Jest to związane z znacznie większym powinowactwem jonów NHj* do cząsteczek wody w porównaniu z siłami powodującymi uwodnienie cząsteczek białka. Cząsteczki białka pozbawione otoczki wodnej zlepiają się w większe agregaty i ulegaja wytrąceniu, co najłatwiej przebiega w punkcie izoelektrycznym. Po usunięciu z roztworu jonów soli (np. w wyniku dializy) osad białka może ponownie się rozpuścić.
Rys. Mechanizm procesu wysalania, polegający na pozbawieniu cząsteczki białka "płaszcza
wodnego"
wyrównanie stężeń
woreczek dializacyjny
mieszanina
czysty roztwór
początek dializy
Rys. Dializa. Cząsteczki białka są zatrzymane w woreczku dializacyjnym, natomiast matę cząsteczki np. jony dyfundują do otaczającego roztworu
Dializa- metoda rozdziału substancji wykorzystująca różnice w wielkości ich cząsteczek. Polega na oddyfundowaniu mniejszych cząsteczek i jonów przez półprzepuszczalną błonę (np. porowata błona celuzowa) do czystego roztworu. Cząsteczki o wymiarach znzcznie większych niż średnica porów błony pozostają w woreczku dializacyjnym