Polimeryzacja: proces łączenia się ze sobą wielu cząsteczek monomeru, przebiegający bez wydzielania małocząsteczkowych produktów ubocznych i bez zmiany składu substancji reagujących. Wzrost łańcucha przebiega na skutek rozerwania wiązań podwdjnych/potrójnych monomeru lub rozerwania pierścienia.
Polikodensacja: reakcja łączenia się wielkiej ilości cząsteczek monomeru w makrocząsteczki polikondensatu, podczas której wydzielają się produkty uboczne, np. woda.
n x f HO-TTTfoH~hp-m- H) — HO-[j 1 [ 2 ^-H n X H„OI
Poliaddycja: proces stopniowego przyłączania cząstek monomeru do łańcucha polimeru, dzięki zmianie miejsca ruchliwych atomów wodoru bez wydzielania produktów ubocznych (np. reakcja powstawania poliuretanów]
x (0CN-|TJ|-NC0 + Hoim-OH)— OCN ^ 1 hNHCOO-| 2 \ - C
Termiczne zakresy stanu tworzyw
1. plastomery - tworzywa, których wydłużenie w temperaturze pokojowej nie przekracza 100%
a) duroplasty - ich utwardzenie następuje w wyniku
powstawania wiązań sieciujących, zatem utwardzone duroplasty są nierozpuszczalne, a po ogrzaniu nie przechodzą w stan ciekły, lecz przy nadmiernym nagrzaniu następuje ich rozkład
- polimery termoutwardzalne - wiązania sieciujące tworzą się wskutek
ogrzewania
- polimery chemoutwardzalne - utwardzenie ich następuje pod wpływem
dodanych środków sieciujących
b) termoplasty - podczas ogrzewania każdorazowo miękną, a po ostygnięciu
twardnieją. Przed osiągnięciem zakresu rozkładu termicznego tworzywa te przechodzą przez zakres temperaturowy, w którym są zdolne do odwracalnego formowania.
2. elastomery - tworzywa, które w temperaturze pokojowej wykazują wydłużenia
przekraczające 100%. Są one mocno usieciowane chemicznie i z tego względu
2